ผมหันกลับมาที่ต้าหนิงผยักหน้าไปทางประตูบอกให้เธอเปิดออก พอประตูห้องของผมเปิดออก ผมก็เดินตรงดิ่งไปยังห้องนอน ค่อย ๆ วางไดน่าลงกับเตียงนอนอย่างเบามือพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้น้องสาวตัวน้อย
“เดี๋ยวพี่มา ฝากดูไดน่าให้หน่อยนะ” ผมลุกจากเตียงนอนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของต้าหนิง
“ให้ต้าไปด้วยไหม” เธอเงยหน้าขึ้นมาถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล
“ไม่เป็นไร รอพี่อยู่นี่แหละ เดี๋ยวพี่มา นะครับ” ผมส่งยิ้มไปให้ต้าหนิงเพื่อให้เธอคลายความกังวลพร้อมกับดึงร่างบางเข้ามากอดอย่างต้องการกำลังใจ เรียวแขนเล็กก็ยกขึ้นกอดตอบผมเหมือนกัน เพียงแค่นี้ก็ทำให้ผมชื้นใจแล้ว
ผมรวบรวมความอยู่สักพักก็เดินเข้าไปในห้องของไอ้โต้ง ผมเอื้อมมือไปปิดประตูลง แต่พอหันตัวกลับมาเท่านั้นแหละ
พลัว! พลัว! พลัว!
หมัดหนัก ๆ จากไอ้โต้งใส่เข้าเต็มหน้าหล่อ ๆ ของผมมาเป็นชุดเลย ถึงกับเซนิดหน่อย ได้รสเลือดปะแล่ม ๆ อยู่ในปาก
“หมัดมึงห่
