ความเป็นมาของบทเรียน
2415 คำ
@โรงพยาบาลเอกชนในกรุงเทพฯ
"อคิราห์ แปลว่า แสงสว่างค่ะ มาจากคำภาษาญี่ปุ่น" แม่ของเด็กชายที่นอนบนรถเข็นเด็กบอกออกไปกับอีกฝ่ายที่ยืนฟังอยู่อย่างตั้งใจ พร้อมกับมองใบหน้าของเด็กชายตัวน้อยที่หลับปุ๋ยอยู่บนเตียง
"ชื่อความหมายเดียวกันเลยค่ะ สาวน้อยคนนี้ชื่อ ไอริณ แปลว่า แสงสว่าง มาจากคำภาษาอเมริกันค่ะ" แม่ของเด็กหญิงที่ตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ตอบออกไปด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"แบบนี้เรียกว่า โชคชะตา แล้วหละค่ะ เกิดวันเดียวกัน แถมชื่อความหมายเดียวกันอีก" แม่ของเด็กชายบอกออกไป
"เราสองคนเป็นแสงสว่างให้กันและกันนะ" แม่ของเด็กชายเอ่ยขึ้นมากับเด็กทารกทั้งสอง แล้วแม่ของเด็กทั้งสองพร้อมใจกันวางเด็กทั้งสองลงบนเตียงเด็กให้นอนเคียงกันอย่างเอ็นดู
เวลา 10 ปีต่อมา
"คิน รอเราด้วย" เด็กสาววิ่งตามเด็กชายที่วิ่งนำหน้าไปก่อนอย่างไกล โดยไม่หันหลังมามองเด็กสาวเลย
"โอ้ย ฮือ ฮือ" เสียงเด็กสาวดังขึ้น ทำให้เด็กชายวิ่งนำหน้าได้ยินถึงกับหยุดชะงักแล้วหันหลังวิ่งกลับมาหาเด็กสาวทันที
"ไอ เจ็บมั้ย โอ๋ ไม่เป็นไรนะ คินเป่าให้" เด็กชายเดินมาหยุดตรงหน้าเด็กสาว แล้วนั่งคุกเข่าลง พร้อมกับเอาปากเป่าตรงแผลที่หกล้มของเด็กสาว
"ขอโทษ ต่อไปเราจะเดินตามไอตลอดเวลาเลยดีไหม เวลาไอล้มเราจะได้เห็นไง ไอจะได้ไม่ล้มอีก" เด็กชายบอกกับเด็กสาว แล้วยิ้มให้
"อืมม คินต้องเดินตามเราตลอดนะ อย่าวิ่งหนีเราหรือวิ่งไปก่อนเราอีกนะ สัญญานะ ว่าคินจะวิ่งตามเรา" เด็กสาวชูนิ้วก้อยขึ้นมาเพื่อทำสัญญาระหว่างกันเด็กชายตัวน้อยที่กำลังดูแลให้กับเด็กหญิง
เวลา 5 ปีต่อมา
"พวกแกทำอะไรกันหนะ" ไอริณถามกลุ่มนักเรียนขาสั้นที่รุมกระทืบอคิราห์จนกองอยู่กับพื้น
"ใครวะ" หนึ่งในกลุ่มนักเรียนขาสั้นถามกลับไอริณที่ยืนถือไม้
"สงสัยเมียไอ้นี่แน่เลยหวะ" อีกคนพูดถึงบอกกับเพื่อน
"เฮ้ย ถือไม้มาแบบนี้คิดว่าจะสู้พวกกูได้เหรอไง เอาหน้าสวยๆทำอย่างอื่นดีกว่ามาถือไม้ช่วยผัวแบบนี้นะน้องสาว"
"ใครน้องมึง กูลูกคนเดียว แล้วไม่มีทางมีพี่เหี้ยๆอย่างมึงแน่นอน" ไอริณด่ากลับพร้อมกับยกไม้เตรียมสู้
"รีบจัดการอีนี่ดีกว่า เดี๋ยวมีคนเข้ามาช่วยอีก" เพื่อนอีกคนในกลุ่มนักเรียนขาสั้นบอกเพื่อน
"เข้ามาเลยฉันไม่กลัวพวกนายหรอก" ไอริณสวนกลับพวกเขาทันที
กลุ่มนักเรียนขาสั้นก็เดินเข้าไปหาไอริณทันทีหลังจบคำพูด ไอริณเอาไม้กวาดไปรอบๆ ไม่ให้กลุ่มนักเรียนที่เดินเป็นวงกลมรอบตัวเธอ เข้ามาแตะตัวเธอได้ แล้วจากนั้นกลุ่มนักเรียนขาสั้นก็เข้าไปหาเธอทีละคน
โดยคนแรกโดนเธอสาดที่หัวจนหัวแตกเลือดออก คนที่สองโดนฟาดที่หัวไหล่สองข้างสะบักสะบอมล้มลง คนที่สามมาทางด้านหลังจนจับตัวเธอไว้ได้ แล้วคนสุดท้ายจึงแย่งท่อนไม้จากมือเธอพร้อมกับฝ่ามือลงแก้มเธอไปหนึ่งที ไอริณดิ้นให้คนที่สามปล่อยเธอแต่แรงมีน้อยกว่า เมื่อคนที่สี่ที่ตบเธอเดินเข้ามา เธอจึงยกเท้าถีบทั้งชุดกระโปรงนักเรียน จนนักเรียนขาสั้นคนนั้นลมลง แล้วเอาฟันกัดที่แขนนักเรียนขาสั่นที่จับตัวเธอไว้ จนร้องด้วยความเจ็บปวดจนต้องปล่อยตัวเธอ แต่สองคนแรกที่โดนไม้ฟาดจากเธอก็ลุกขึ้นมาจะทำร้ายเธอด้วยการหยิบไม้จะตีที่ตัวเธอ
แต่โชคดีที่อคิราห์ลุกขึ้นมาเห็นภาพนั้นซะก่อน จึงรีบวิ่งไปช่วยไอริณด้วนการยกเท้าถีบหน้าคนที่ถือไม้ แล้วเจ้าไปต่อยคนที่เหลือ ส่วนไอริณก็หยิบไม้ตามทุบคนที่อคิราห์เตะจนล้มลงพื้น ไม่ให้ลุกขึ้นไปรุมอคิราห์ จนสุดท้าย กลุ่มนักเรียนขาสั้นทั้งสี่ก็ต่างคนต่างลุกขึ้นวิ่งหนีไปคนละทิศละทาง โดยไม่ได้สนใจเพื่อนที่เหลือจะเป็นอย่างไร
"เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนรึเปล่า" อคิราห์รีบเดินมาดูไอริณที่นั่งล้มตัวลงด้วยความเหนื่อย
"เราควรถามคินมากกว่านะว่าเจ็บตรงไหน แล้วพวกนั้นเป็นใครถึงได้มารุมทำร้ายนายได้อะ" ไอริณถามกลับไปแล้วเปิดดูแผลตามตัวของเพื่อนที่โดนรุมซ้อม
"แค่นี้ไม่ตายหรอกน่า ยังไกลหัวใจ กลับคอนโดกันเถอะ กระเป๋านักเรียนอยู่ไหน" อคิราห์จับมือไอริณให้ลุกขึ้นตาเขา พร้อมมองหากระเป๋านักเรียนของไอริณ
"วางอยู่ตรงโน้น กลับไปนี่ต้องทำแผลนะ แวะซื้ออุปกรณ์ทำแผลก่อนกลับด้วย" ไอริณหันไปบอกกับอคิราห์ที่ถือกระเป๋านักเรียนสองใบด้วยมือข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งกุมมือไอริณไว้
เวลาต่อมา @คอนโดของอคิราห์
"โอ้ย เบาๆสิ ผู้หญิงอะไรมือหนักชะมัด" อคิราห์บ่นขึ้นมาเมื่อโดนสำลีชุบแอลกอฮอล์โดนที่แผลตรงมุมปาก
"เราไม่ได้มือเบาแบบสาวๆนายหนิ" ไอริณหมั่นไส้จึงเอาสำลีกดที่แผลลงน้ำหนักไปอีก จนทำให้อคิราห์ต้องจับมือเธอไว้ แล้วไอริณก็ใช้แรงดึงเช่นกัน จนเป็นว่าเกิดการยื้อยุดแย่งกัน อคิราห์จึงใช้แรงที่มากกว่าดึงแขนไอริณเข้าหาตัวเขา ทำให้ไอริณล้มทับอคิราห์ สองคนจ้องหน้ากันอยู่สักพัก เสียงลมหายใจและเสียงหัวใจที่เต้นแรงทั้งยังหน้าอกที่อวบอิ่มของไอริณที่ทับลงมาตรงหน้าอกเขา มันยิ่งทำให้อคิราห์หายใจติดขัด พร้อมกับส่วนล่างของเขาแข็งขึ้นมา
"นายเคยมั้ย" ไอริณถามขึ้นมาพร้อมสายตาสื่อความหมายให้เข้าใจไปทางสิบแปดบวก
"จะเคยได้ไง อยู่ด้วยกันทุกวัน เคยเห็นหิ้วผู้หญิงมาเอารึไง" อคิราห์ตอบกลับ แต่น้ำเสียงเริ่มติดขัด เพราะตอนนี้หน้าอกหน้าใจของไอริณปรากฎต่อสายตาเขา จนเขาอยากลองสัมผัสมัน
"โห นักเลงอะไรไม่เคยผ่านผู้หญิง เสียลุ๊คหมด" ไอริณกล่าวขึ้นมาอีกครั้งและขยับตัว ทำให้ส่วนบนและส่วนล่างของคนทั้งสองเสียดสีกันมากขึ้น ถึงแม้ว่ามีเสื้อผ้าของคนทั้งคู่กั้นกลางระหว่างร่างกายของคนทั่งสองไว้ แต่อคิราห์กลับรู้สึกว่าเขาและเธอนอนเปลือยเปล่าสัมผัสกันอยู่
"มี...แต่...เรื่อง...ต่อย...ตี...จะเอา...เวลา...ไหน...ไปคิด" อคิราห์เริ่มพูดติดขัด เพราะตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกอยากปลดปล่อยอะไรสักอย่างออกมา
"งั้นเรามาลองกันมั้ย เราก็ยังไม่เคย งั้นเรามาสอนกันในสิ่งที่พวกเราพอจะรู้กันดีมั้ย" ไอริณเสนอขึ้นมาอย่างท้าทาย ด้วยความรู้อยากลอง
"เฮ้ย เดี๋ยวก็ท้องหรอก"
"ไม่ท้อง เพิ่งเมนส์หมดวันแรก ถ้ามีอะไรกัน ไม่มีทางท้องแน่นอน"
ไอริณพูดจบก็เริ่มโน้มตัวลง เอาปากประกบลงที่ปากอคิราห์ทันที จนเขาตั้งตัวไม่ทัน ด้วยความที่เธอเคยแอบดูหนังเรทอาร์กับเพื่อนมาบ้าง จึงพอที่จะรู้ว่าต้องเริ่มทำอะไรก่อน พอเอาปากประกบเข้าไปเธอก็สอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเขา พร้อมเอามือข้างหนึ่งไปจับมืออคิราห์ให้มาจับที่ก้นของเธอไว้ เธอและเขาจูบกันอย่างเคอะเขินเพราะไม่เคยกันทั้งคู่ แล้วมือของไอริณก็เริ่มปลดกระดุมชุดนักเรียนของอคิรอาห์ทีละเม็ดจนหมดแล้วดึงเสื้อนักเรียกออก ส่วนอคิราห์เมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็ปลดกระดุมเสื้อของไอริณบ้างจนเห็นบราเซียลายลูกไม้สีขาวตรงหน้า
ไอริณดึงให้อคิราห์นั่งลงแล้วเธอนั่งลงบนตักของเขาโดยที่ปากของทั้งคู่ยังดูดดุน แลกลิ้นกันไม่หยุด
"ถอดมันออกสิ" ไอริณบอกอคิราห์ที่มองหน้าอกของเธอที่ปิดด้วยบราเซียลายลูกไม้อยู่
อคิราห์ทำตามที่ไอริณบอกด้วยการเอื้อมมือไปทางด้านหลังแล้วปลดตะขอบราออก ทำให้ตอนนี้ต่อหน้าอคิราห์เป็นหน้าอกอวบอิ่ม ยอดอกสีชมพูตัดกับผิวขาว ไอริณขยับตัวเข้าไปใกล้อคิราห์มากขึ้นจนร่องรักของเธอเกือบทับแก่นกายที่ขยายตัวของเขาภายใต้กางเกงใน
"ดูดมันสิ" ไอริณเอ่ยบอกอคิราห์อย่างเสียงสั่นด้วยความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น
อคิราห์ที่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหน้าอกที่อวบอิ่ม จึงโน้มตัวลงไปลงสัมผัสกับยอดอกนั้นทันที เขาทั้งดูดและใช้ลิ้นดุนยอดอกเล่นอย่างคนหิวกระหาย
"อ๊ะ อ่าส์ เสียวจังคิน" ไอริณร้องครางออกมาเมื่อโดนทั้งดูด ทั้งกัด บนหน้าอกเต่งตึง พร้อมทั้งยกตัวขึ้นลง บิดเร้าไปมาด้วยความเสียว จนร่องรักของเธอเริ่มมีน้ำหวานออกมาจากด้านในเปียกออกมายังกางเกงในของตัวเอง มันยิ่งทำให้อคิราห์อยากจะสัมผัสเธอมากกว่านี้
"อ่าส์ เราปวดไปหมดแล้ว ขอถอดกางเกงก่อน" พออคิราห์บอกอย่างนั้น ทั้งคู่จึงลุกผละออกจากกัน เพื่อไปถอดชิ้นส่วนที่เหลือออกจากร่างกายให้หมด ทำให้ตอนนี้ทั้งคู่เปลือยเปล่าต่อหน้ากันและกัน
อคิราห์กลับไปนั่งลงบนโซฟาโดยที่แก่นกายขยายตัวเต็มที่ตั้งชี้โด่วใส่หน้าเขา ไอริณเห็นแบบนั้นก็ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้แล้วเอาร่องรักของตนครอบท่อนเอ็นของอคิราห์ไว้
"อ๊ะ เจ็บจังคิน"
"ค่อยๆกดมันลงมา"
"ไม่ไหวมันเจ็บมากอะ"
"ถ้าแบบนั้น เอาอย่างนี้" อคิราห์พูดจบก็จับเอวไอริณให้นั่งลงทับแก่นกายเขาจนมิดลำในรวดเดียว
"กรี๊ดดดดด / อ่าส์" เสียงร้องที่ออกมาคนละความหมายของคนทั้งคู่ที่ร่างกายสอดประสานเป็นส่วนเดียวกัน
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
"โอ้ย พอก่อน...เรา...เจ็บ" อคิราห์กระแทกกระทั้นหลายครั้งหลังจากที่เข้ามาในร่องรักของเธอได้ ส่งผลให้เลือดบริสุทธิ์ไหลออกมากระเซ็นเปรอะเปื้อนรอบๆร่องรักและแก่นกายใหญ่
อคิราห์เมื่อเห็นสีหน้าที่เจ็บปวดของไอริณ เขาจึงโน้มใบหน้าไปคลอเคลียริมฝีปากของเธอ พร้อมกับขบเม้มเบาๆ มืออีกข้างก็เลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ ปลุกอารมณ์ของเธอเพื่อบรรเทาอาการเจ็บให้เป็นความรู้สึกอื่นแทน แล้วสะโพกสอบก็เริ่มดันเอาแก่นกายใหญ่ของตนเข้าออกร่องรักของอีกฝ่ายอีกครั้ง
"อ๊า..." ภายในกายของหญิงสาวบนตักที่คับแน่นสร้างความเจ็บปวดให้กับอคิราห์ไม่น้อย ถึงอย่างนั้นก็ยังมอบความเสียวซ่านให้กับเขาในเวลาเดียวกัน
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
"อ๊า...อ่าส์" ไอริณบิดร่างกายไปมาเมื่อโดนเรียวลิ้นของอคิราห์ปรนเปรอที่ยอดอก พร้อมทั้งกระแทกกระทั้นช่วงล่างไปพร้อมกัน แม้จะเจ็บปวดจนแทบหยุดหายใจ แต่ก็ได้สัมผัสกับความเสียวซ่านที่อคิราห์กำลังมอบให้เช่นเดียวกัน
"อ๊า..ไอ..อย่าเกร็ง" อคิราห์เคลื่อนไหวร่างกายช้าลงเมื่อเห็นสีหน้าคนบนตักที่ทรมาน พร้อมกับหยัดตัวลุกขึ้น ก้มมองเลือดบริสุทธิ์ที่ไหลอยู่ที่หว่างขาของเธอ ด้วยจังหวะหัวใจที่เต้นเร็วและแรง มือทั้งสองข้างของเขาดันเรียวขาของเธอให้แยกออกจากกันจนร่องรักเปื้อนเลือดแย้มบานอีกครั้ง แล้วเขาก็สอดแก่นกายของตนเข้ามาอีกครั้งมิดลำในทีเดียว
"อ๊า..คิน..เบาๆ..หน่อย" ไอริณร้องออกมาด้วยเสียงสั่นพร่า เมื่อร่างกายเริ่มปรับตัวกับแก่นกายของอคิราห์ได้ เขาทำให้เธอเจ็บและเสียวซ่่านไปพร้อมกัน
"อ๊า...อย่า...ตอด...อ๊า..ขมิบ..ซี๊ด" อคิราห์ร้องซี๊ดออกมาระบายควาเสียวเมื่อโดนร่องรักของไอริณบีบรัดอย่างหนัก
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!
"อ่าส์...คะ...คิน...มะ...มัน...จะ...จุก...อื้อ" มือของไอริณยกขึ้นมาโอบรอบคอของอคิราห์แน่น พร้อมกดนิ้วมือทำให้เล็บจิกลงที่หลังของเขา เมื่อโดนอคิราห์อัดกระแทกแก่นกายเข้ามาถี่ๆ
"อ๊า..." อคิราห์เปล่งเสียงออกมาเมื่อแก่นกายกระตุกเกร็งถี่ๆ ก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"อ่าส์...อ๊า" ไอริณกัดปากเบาๆระบายความรู้สึกมากมายที่ปีะดังประเดเข้ามาพร้อมกัน ก่อนที่น้ำรักของอคิราห์จะถูกปลดปล่อยเข้ามาในกายของเธอ
"อ่าส์...อ๊าส์" อคิราห์เปล่งเสียงคำรามลั่นอีกครั้ง แล้วกระตุกเข้าออกในร่องรักไอริณสามที น้ำรักของเขาก็พุ่งเข้าไปในตัวไอริณจนล้นออกมาด้านนอก
หลังจากที่ปลดปล่อยน้ำรักจนหมดเข้าไปในตัวของไอริณ อคิราห์ก็พลิกตัวเองลงไปนอนข้างเธอ พร้อมกับอาการเหนื่อยหอบที่เกิดขึ้นทั้งคู่
"รู้สึกยังไงบ้าง" อคิราห์ถามไอริณขึ้นมาหลังจากที่ปรับการหายใจเป็นปกติ
"รู้สึกแปลกๆ แต่เน้นไปทางดีมากกว่า" ไอริณหันมามองหน้าอคิราห์แล้วตอบ
"เอาไว้...ทำด้วยกันอีกนะ...เราว่ามันมันส์ดีนะ"
เหตุการณ์วันนั้น นั่นคือ ประสบการณ์แรกของเรา และก็มีครั้งต่อๆไป จนถึงปัจจุบัน...
- ผู้เขียน
