ตัวเว่ยซือหลางและเว่ยซือเหลียงก็ฝึกเคล็ดวิชาท่าเท้าก้าวย่างนภาสำเร็จแล้วเช่นกัน แต่กลัวว่าถ้าเดินทางโดยใช้วิชานั้น ผู้ติดตามทั้งหกต้องตามไม่ทันเป็นแน่ พวกเขาจึงใช้เคล็ดวิชาท่าเท้าเมฆาเคลื่อนคล้อยนับตั้งแต่เข้ามิติมา ในขณะนั้นเองที่เว่ยซือหลางสัมผัสได้ถึงจิตสังหาร ชายหนุ่มเบี่ยงซ้ายโดยผลักน้องชายคนรองของตัวเอง ที่วิ่งตีคู่กันมาให้ออกห่างจากจุดที่เว่ยซือเหลียงอยู่ สายลมวูบหนึ่งพัดผ่านหลังเขาไปอย่างรวดเร็วพร้อมความเจ็บปวดที่ปรากฏจากด้านหลัง อ๊าก! “พี่ใหญ่!” “คุณชายใหญ่!” เว่ยซือเหลียงและคนอื่น ๆ ในกลุ่มตื่นตระหนกเพราะคนที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มโดนโจมตีโดยที่ไม่สามารถปัดป้องอะไรได้ เว่ยซือเหลียงรู้สึกผิดกว่าใครที่เป็นเหตุให้พี่ชายเจ็บตัว ทั้งที่คนเจ็บสมควรเป็นเขา แต่ก่อนที่เขาจะดำดิ่งไปกับการโทษตัวเอง พลันเห็นหมาป่าสีเทาตัวใหญ่เตรียมจู่โจมอีกรอบ เอ่ยเรียกพี่ชายด้วยน้ำเสียงตระหนก “