“หึ่ง หึ่ง ถึงจะน่าสนใจ แต่เสียดายยิ่งนัก พวกข้าไม่อาจอยู่ในพื้นที่ที่พลังปราณถดถอยได้” ถึงจะไม่เคยออกไปนอกดินแดนลับ แต่มันย่อมรู้ว่าด้านนอกต้องไม่ดีเท่าที่ที่พวกมันอยู่ตอนนี้แน่ เพราะถ้าดีจริงมนุษย์พวกนี้คงไม่เข้ามาแสวงโชค และขอแลกเปลี่ยนน้ำผึ้งหยกกับพวกมันเช่นนี้หรอก
ได้ยินคำกล่าวของราชินีผึ้งมรกต และอากัปกิริยาของพวกมัน ดวงตาของเด็กหญิงพลันทอประกายวูบไหวฉายความเจ้าเล่ห์
“เรื่องนั้นข้าต้องรู้อยู่แล้วสิ เพียงแต่ว่าข้ามีสถานที่เหมาะ ๆ ไม่ด้อยไปกว่าที่นี่นัก สำหรับให้พวกเจ้าอยู่อาศัยอย่างไรเล่า จึงได้เอ่ยชวน”
“นะ นี่เจ้าพูดจริงหรือ” ราชินีผึ้งมรกตตัวหนึ่งเอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น สายตายังจับจ้องโหลน้ำพลังปราณทั้งสิบไม่เลิก
“จริงสิ ข้าไม่โกหก”
ได้รับคำยืนยันจากเด็กมนุษย์เหล่าผึ้งยิ่งอยากไปด้วย เพราะการที่นางเรียกน้ำพลังปราณสิบโหลออกมาหลอกล่อพวกมันง่าย ๆ อย่างไม่เสียดายเช่นนี้ย่อมหมายคว
