บทที่ 61.1 ต้นพฤกษาบรรพกาล

1050 คำ

ทั้งคนทั้งสัตว์อสูรรวมทั้งหมด 15 ชีวิต กระโจนไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็วจนเกิดเป็นภาพติดตา ยิ่งเข้าใกล้กลิ่นหอมปริศนายิ่งรุนแรงชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ พอ ๆ กับต้นไม้ที่ขึ้นติดกันอย่างหนาแน่น เดินทางมาได้ 10 ลี้(5กม.) ต้าเป่ากับต้าไป๋จึงหยุดนิ่งใต้ต้นไม้ใหญ่ อันเป็นจุดที่มีกลิ่นหอมปริศนาเข้มข้นชัดเจนที่สุด ผู้เยาว์ของตระกูลเว่ยรู้สึกตกตะลึงและอัศจรรย์ใจ เมื่อต้นไม้ตรงหน้ามีขนาดร้อยคนโอบ ลำต้นของมันสูงใหญ่มองไม่เห็นยอด แตกกิ่งก้านมากมายทอดยาว ใบหนาดกปกคลุมผืนฟ้า จนแสงอาทิตย์ยังส่องลอดผ่านมายังใต้ต้นไม่ได้ ดูเหมือนทึบทว่าบรรยากาศกลับร่มรื่นปลอดโปร่งยิ่งนัก พวกเขาไม่เคยเห็นต้นไม้ขนาดใหญ่เช่นนี้มาก่อน! “พฤกษาบรรพกาล” มีแค่เพียงเว่ยซือหงที่ไม่ได้ประหลาดใจอันใดนัก เพราะต้นไม้ตรงหน้ามีอยู่ในมิติของนางเต็มไปหมด แยกเป็นเอกเทศมีอยู่นับหมื่นต้นเลยแหละ “ต้นไม้เก่าแก่จากอดีตกาลเช่นนั้นหรือ ใหญ่โ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม