ตลาดเมืองฮวาหลานในยามเชินมีผู้คนกำลังเดินจับจ่ายซื้อของกันมากหน้าหลายตา โจวเจินเจินเยื้องย่างไปตามทางพลางมองหาสิ่งที่นางต้องการจะซื้อกลับไปจวนสกุลโจวหลังจากกลับมาจากสำนักศึกษาในวันนี้ เด็กสาววัยแรกแย้มเยื้องย่างไปทางใดก็มีแต่บุรุษชายตามองแต่ทว่ากลับมิได้รับไมตรีหรือรอยยิ้มจากเด็กสาวเลยสักคน
“สิ่งใดที่คุณหนูใหญ่อยากจะซื้อหรือเจ้าคะ”
อี้ถงที่เดินตามคุณหนูใหญ่เหลียวซ้ายแลขวาจึงได้รับรู้ถึงสายตาของบุรุษหนุ่มๆ ที่มองมายังคุณหนูของนางที่มิได้สนใจมองผู้ใด
“ข้าอยากจะซื้อพู่หยกเอาไปให้หลงเอ๋อร์กับน้องสามน่ะ กับอยากซื้อเครื่องประดับเล็กๆ ไปให้น้องหญิงสี่ด้วย” สาวรับใช้พยักหน้าเมื่อรับรู้ถึงความต้องการของคุณหนูใหญ่
เดินไปเพียงไม่นานโจวเจินเจินกับอี้ถงก็ถึงร้านขายเครื่องประดับที่มีพู่หยกขายอยู่ด้วย สองนายบ่าวจึงพากันเดินเข้าไปภายในร้านนั้น ผู้คนที่กำลังเลือกซื้อเครื่องประดับอยู่เหลียวมามองดวงหน้าง
