เรือนใหญ่จวนสกุลหวง นายหญิงใหญ่ของเรือนลุกขึ้นเดินไปเดินมาด้วยความร้อนใจ ยามนี้ความดีของบุตรีสกุลโจวถูกกล่าวขานไปทั่วทั้งเมืองฮวาหลาน งานเลี้่ยงที่ใดพวกภรรยาของเหล่าขุนนางต่างก็พากันกล่าวถึงความมีน้ำใจและความดีของเด็กสาว นางปรายตามองไปยังบุตรีของตนด้วยความไม่พอใจ “อีเอ๋อร์…เหตุใดเจ้าถึงมิเอาเยี่ยงอย่างคุณหนูใหญ่สกุลโจวเสียบ้าง เจ้ารู้หรือไม่ว่านางในยามนี้นั้นเหมือนกับท่านป้าของนางไม่มีผิด” หานจูฉีหรือหวงฮูหยิน ภรรยาเอกของหวงจิงอวี่บ่นให้บุตรสาวคนโตที่กำลังนั่งอ่านตำราอยู่อย่างตั้งใจ “ข้ารู้ดีเจ้าค่ะท่านแม่ ที่สำนักศึกษาท่านพี่หญิงโจวเจินเจินนางก็เป็นที่พูดถึงอยู่แล้ว แต่ข้าน่ะมิอาจเทียบกับนางได้หรอกเจ้าค่ะ เพราะข้ามิได้อ่อนโยนและมีจิตใจดีเช่นนาง” แม้จะเบื่อหน่ายที่มักจะถูกเปรียบเทียบกับศิษย์พี่ แต่หวงซินอีก็ทำได้เพียงแค่ยอมรับออกมาเท่านั้น นางไม่เข้าใจว่าเหตุใดท่านแม่ต้องการให้นางเป็นเ