ครบกำหนดที่อาเธอร์ต้องกลับแดนสวรรค์แล้ว เทพหนุ่มเดินเข้าไปในห้องของวิเวียนเพื่อมองดูหน้าเธออีกครั้ง อยากจดจำหน้าเธอไปอีกนานเท่านาน หากโชคดีเขาอาจจะกลับมาได้ในเร็ววัน แต่หากโชคร้ายก็อาจจะนานหน่อยกว่าจะได้กลับมา อาเธอร์หย่อนสะโพกนั่งลงที่ขอบเตียงของวิเวียน เขายกยิ้มมุมปากแล้วลูบใบหน้าเธออย่างแผ่วเบาไม่อยากให้เธอต้องตื่น
สายตาอาลัยอาวรณ์ที่ส่งออกมาทำให้เขาไม่อาจจะเก็บกลั้นความสั่นกลัวที่มีอยู่ภายในใจไปได้ แต่ลูกผู้ชายอย่างเขาไม่ควรมีน้ำตากับเรื่องแบบนี้
งั้นเหรอ? ใครเป็นคนกำหนดกันว่าผู้ชายร้องไห้ไม่ได้
น้ำตาใสแห่งความอาลัยอาวรณ์ไหลออกมาเป็นทางยาวเมื่อใจรับรู้ว่าต้องจากหญิงอันเป็นที่รัก เขาก้มหน้าลงโน้มตัวสัมผัสจุมพิตลงที่พวงแก้มนวล มือสั่นเทาลูบไล้ใบหน้าเธอด้วยความไม่อยากจาก มืออีกข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนหยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็กออกมาวางไว้ที่หัวเตียง พร้อมกับกระดาษโน้ตใบหนึ่งวางเอาไ
