ชายแปลกหน้า
1311 คำ
วิเวียนเดินเข้าไปในห้างดัง ตรงเข้าไปในร้านอาหารที่นัดกับวีลล์เอาไว้ หญิงสาวสั่งอาหารรออยู่เพียงชั่วครู่ชายหนุ่มหน้าตาดีก็เดินเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้ม
"รอนานไหมครับวิ"
"ไม่นานค่ะ วิเพิ่งมาเมื่อกี้นี้เองนั่งก่อนสิคะวีลล์"
ชายหนุ่มนั่งลงฝั่งตรงข้าม เขาใช้สายตากรุ้มกริ่มไล่มองวิเวียนอย่างมีความต้องการอะไรบางอย่าง เขามองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าพลางคิดว่าอย่างไรเสียวันนี้เขาต้องจัดการรวบหัวรวบหางเธอให้ได้
"มีอะไรรึเปล่าคะวีลล์"
"เปล่าครับ วิสั่งได้เลย"
ชายหนุ่มเริ่มต้นด้วยการสนทนากับเธอด้วยความสุภาพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกดีที่ก่อเกิดภายในจิตใจของหญิงสาว วิเวียนเริ่มรู้สึกคุยถูกคอกับชายคนนี้ เธอเองก็สนทนาโต้ตอบกับเขาด้วยความสุภาพเช่นกัน
"วิขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะคะ"
"ตามสบายครับ"
วิเวียนลุกขึ้นยืนอย่างคนบุคลิกภาพดี แล้วเดินออกไปจัดการกับธุระส่วนตัวด้วยความไว้ใจในตัวชายหนุ่มที่เพิ่งเจอกันได้ไม่นานนักเธอจึงไม่ได้ระแวดระวังอะไรกับเรื่องราวที่จะเกิดขึ้น
วีลล์มองซ้ายมองขวา เห็นว่าปลอดคน เขาหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนแล้วเทใส่ในแก้วน้ำเปล่าของคนตัวเล็กก่อนจะรีบทำท่าทีตามปกติราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้
ทว่า ...
การกระทำของเขาไม่อาจรอดพ้นไปจากสายตาของเทพบางองค์ได้ อาเธอร์ที่กลับไปเคลียร์งานที่ศาลเจ้าจนเรียบร้อยเขาก็รีบหายตัวมาที่ห้างสรรพสินค้าทันทีเพราะยังคาใจกับเสียงที่เอ่ยขอพรจากเขาเมื่อครู่ แต่เมื่อมาถึงก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยพูดกับชายหนุ่มบางคนจึงเร้นกายพรางตัวเอาไว้แล้วนั่งอยู่ข้างๆ ชายหนุ่มเพื่อดูว่าเขากำลังทำอะไร
"แผ่นหลังมนุษย์ผู้หญิงคนนั้น ช่างเหมือนกับเธอคนที่ขอพรแบบไม่รอบคอบเสียจริง"
หลังจากที่เห็นว่ามนุษย์หนุ่มใส่อะไรบางอย่างลงไปในแก้วน้ำเปล่าของหญิงสาว เทพอาเธอร์ก็ยังไม่ได้ทำอะไรเพียงแค่รอดูความครึกครื้นของโลกมนุษย์เพียงเท่านั้น เทพอาเธอร์นึกสนุกยกมือขึ้นสแกนมนุษย์ผู้ชายตั้งใจดูพื้นเพของเขาแต่ทว่าระบบเอไอของเทพก็แจ้งเตือนขึ้นว่ามนุษย์ผู้ชายที่นั่งข้างกายของเขานั้นไร้วาสนากับมนุษย์ผู้หญิงที่กำลังเดินเข้ามา
'ในเมื่อไร้วาสนา ก็อย่าเสียเวลาเลย'
หญิงสาวเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาเทพอาเธอร์ที่ไม่เคยหวั่นไหวกับผู้ใดมาก่อนจ้องร่างเธอตาไม่กะพริบ ยิ่งเธอเดินเข้ามาใกล้หัวใจของเทพหนุ่มก็เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เขารับรู้ได้ว่าร่างกายของเขานั้นเริ่มร้อนรุ่มแปลกๆ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาเริ่มมีสติอีกครั้งก็ตอนที่เห็นว่าหญิงสาวหย่อนสะโพกนั่งลงอย่างมีกิริยาแล้วหยิบแก้วน้ำกำลังยกขึ้นดื่ม
เพล้งงง!
เทพอาเธอร์ใช้พลังลมปัดแก้วน้ำที่อยู่ในมือของหญิงสาวออกจนกระเด็นแตก เสียงดังภายในร้านทำให้ผู้คนบริเวณรอบหันมามองเป็นตาเดียวไม่เพียงแค่นั้นมนุษย์หนุ่มข้างกายของเขายังมีอาการไม่พึงพอใจที่เห็นแก้วน้ำหล่นแตกอย่างไม่ทราบสาเหตุ
"ตายแล้ววิขอโทษนะคะ สงสัยน่าจะมือลื่นน่ะค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ"
"งั้น เราไปกันเลยดีไหมครับ"
"ไปไหนคะ"
"ดูหนังไง วีลล์ซื้อตั๋วหนังมาแล้วนะ"
มนุษย์หนุ่มชูตั๋วหนังขึ้นสองใบพลางคิดไปว่า ไม่เป็นไรครั้งหน้ายังมีโอกาส เดี๋ยวได้แล้วค่อยทิ้งก็ได้ ในขณะที่ทั้งสองกำลังลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินออกไปที่เคาน์เตอร์เพื่อคิดเงินค่าอาหาร ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏขึ้นข้างๆ พวกเขาแล้วดึงมือของหญิงสาวให้ออกมาจากตรงนั้นอย่างอุกอาจ
"เห้ยย!"
วีลล์หันกลับไปพยายามจะตามแต่ก็ถูกพนักงานของร้านดึงแขนเอาไว้เพราะยังไม่ได้ชำระเงิน เขาจำต้องชำระเงินให้เสร็จก่อน แล้วถึงวิ่งออกมาตามหาหญิงสาวที่ถูกใครบางคนดึงมือหนีไปแล้ว
"แม่งเอ๊ย! เงินก็เสีย ยาก็เสีย หญิงก็ไม่ได้ฟัน วันนี้มันวันซวยอะไรของกูวะเนี่ย"
- อีกด้าน –
ตึก ตึก ตึก ตึก
"นี่! คุณเป็นใครอะ ปล่อยฉันนะพาฉันออกมาทำไม"
" ... " ชายหนุ่มตรงหน้า หน้าตาดีไม่น้อยเธอไล่มองพิจารณารูปร่างหน้าตาของเขาดูหล่อดูดีมีออร่าจากประสบการณ์ที่ออกเดตมานับครั้งไม่ถ้วนทำให้เธอพิจารณารูปร่างชายหนุ่มตรงหน้าได้ราวกับเครื่องสแกน เขาน่าจะสูงราวๆ 189 รูปร่างกำยำอย่างเป็นผู้ชายเต็มตัว ผิวขาวราวกับหิมะ นิ้วมือเรียงตัวกันสวยราวกับมือผู้หญิง เส้นผมสลวยสีดำขลับแต่ดันใส่หมวกแก๊ปปกปิดเอาไว้แถมยังใส่แมสก์สีดำปิดบังใบหน้าไว้เพื่ออะไรก็ไม่รู้
"ปล่อยมือฉันได้ยัง ริอ่านเป็นโจรเหรอหายังหนุ่มยังแน่นแท้ๆ"
วิเวียนใช้กระเป๋าสะพายฟาดใส่เขาอย่างไม่ออมแรง ชายแปลกหน้ายกมือขึ้นกันความบาดเจ็บจากแรงตีของหญิงสาว
"ผมช่วยคุณไว้แท้ๆ ยังจะกล้ามาตีผมอีกเหรอ"
"ช่วยอะไรยะ ฉันไม่ได้อยู่ในอันตรายสักหน่อย คุณคิดดูนะกว่าจะมีผู้ชายมาขอออกเดตกับฉันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ แล้วดูคุณทำสิ คุณทำทุกอย่างพังหมดเลย" เธอแสดงท่าทีหัวเสียออกมาจนดูขัดหูขัดตาของเทพเจ้าหนุ่ม
"เจ้ามนุษย์นี่ ช่างโง่เขลานัก"
"อะไร คุณพูดอะไรของคุณ"
'น่ารำคาญเสียจริง!' เขาเพียงแค่คิดแต่ไม่ได้พูดออกมา อยากจะหายตัวไปเสียเดี๋ยวนี้เลยแต่ดันปรากฏตัวในร่างมนุษย์ไปแล้วหากอยู่ๆ หายตัวไปยัยนี่ช็อกตายเขาต้องถูกขังคุกสวรรค์เป็นแน่
"แล้วนั่นจะไปไหน"
" ... "
"นี่! คุณผู้ชายคุณจะไปไหน" เทพอาเธอร์เลือกที่จะเดินหนีออกมาเพราะเขาดูแล้วว่าบริเวณนี้ปลอดภัยสำหรับเธอแล้ว แต่พอเขาเดินหนีออกมายัยมนุษย์น่ารำคาญนี่ก็เดินตามเขาต้อยๆ
"กลับบ้าน แล้วคุณจะตามผมมาทำไม กลับบ้านคุณไปสิ"
วิเวียนหน้าบูดยืนมองชายหนุ่มร่างสูงราวกับนายแบบเดินห่างไกลออกไปแต่ทว่าอยู่ๆ เขาก็หยุดเดินแล้วหันกลับมามองเธอที่ยืนหน้าบูดอยู่นิ่งๆ
'อาเธอร์เอ๊ย! ทำไมไม่ปล่อยให้ยัยนั่นโดนวางยาไปวะ ภาระจริงๆ' เทพอาเธอร์ที่ไม่เคยอยากจะวุ่นวายกับมนุษย์มาก่อนดันเผลอช่วยเหลือมนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่งเข้า และช่างเป็นอะไรที่บังเอิญเพราะทันทีที่ได้ยินเสียงของเธอเขาก็รับรู้ได้ทันทีว่าเธอคือคนที่ขอพรจากเขาโดยไม่ให้ข้อมูลอะไรมาเลย
"กลับมาทำไมคะ"
วิเวียนหน้าบูดบึ้ง เมื่อมองเห็นชายหนุ่มตรงหน้าเดินกลับมาจากอีกฟากของถนน เข้ามาในตรอกที่เธอยังยืนอยู่นิ่งๆ ด้วยใบหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
"ทำไมไม่รีบกลับบ้าน"
"ก็คุณลากฉันมาที่ไหนก็ไม่รู้ฉันกลับบ้านไม่ถูก"
"เห้อออ~ วุ่นวายจริงๆ ไปเดี๋ยวผมไปส่ง"
- ผู้เขียน
