เลยเถิด

1274 คำ

วิเวียนยังโอบรอบลำคอหนาของอาเธอร์เอาไว้ เธอให้คำตอบเขาด้วยการซบใบหน้าลงที่อกกว้างของอาเธอร์ เทพหนุ่มยกยิ้มโอบกอดเธอเอาไว้เขาเงยหน้ามองซ้ายมองขวาแล้วหาจังหวะในช่วงที่ไม่มีคนสังเกตเห็น จับใบหน้าของวิเวียนให้เงยขึ้นแล้วกดจูบลงที่กลีบปากของเธออย่างแผ่วเบา มือหนาข้างหนึ่งดีดนิ้วดัง 'แปะ!' ร่างทั้งสองก็กอดกันกลมกลิ้งอยู่ภายในห้องนอนของอาเธอร์เสียแล้ว เทพหนุ่มยังบดจูบ ลมหายใจของเขาร้อนผ่าวดันแผ่นหลังบางของคนตัวเล็กให้แนบลงกับที่นอนนุ่ม วิเวียนยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองกลับมาถึงห้องแล้วอีกทั้งยังอยู่บนเตียงของเขาด้วย เธอรับรสจูบที่แสนเร่าร้อนดุดันของเทพหนุ่มอย่างเคลิบเคลิ้มและเลยเถิดไปกับมัน "อ่ะ! อาเธอร์ สะ ... เสื้อผ้าของวิล่ะ" "เกะกะ" เขาพูดประชิดริมฝีปากบางของคนตัวเล็ก นี่เป็นครั้งแรกที่อาเธอร์สงบจิตสงบใจไม่อยู่กับมนุษย์ เส้นความอดทนของเขาขาดตั้งแต่ริมฝีปากแนบกับเธอครั้งแรกในคลับนั่นแล้ว วิเวี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม