กรธิดาเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัยขึ้นมา เมื่อเธอสบตามองชายหนุ่มรุ่นน้อง ที่มีแต่แววกังวล หญิงสาวละสายตาจากชายหนุ่มรุ่นน้อง แล้วหันไปมองตามสายตาคมของเดชา ที่มองตรงไปทางด้านหลังของเธอ แล้วความรู้สึกก็เริ่มหวาดกลัว เมื่อสายตาของเธอปะทะเข้ากับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ที่ยืนทำหน้ายักษ์ บึ้งตึง แววตาน่ากลัวที่มองมาทางเธอ
“คุณ...” เธอถึงกับตะลึง จนพูดไม่ออก เมื่อเห็นกฤษดามายืนอยู่ด้านหลัง แถมยังส่งสายตาอาฆาตแกมโมโหมาให้เธอ
“ใช่ ฉันเอง”
กฤษดาตอบกลับอย่างหงุดหงิด ทีกับเขาล่ะพูดหยาบ ไม่น่ารักเอาเสียเลย แต่ทำไมกับไอ้หน้าอ่อนคนนี้ หญิงสาวถึงได้ดูอ่อนโยนถึงขนาดนี้ ชายหนุ่มละสายตาจากใบหน้าหวานที่ยืนตกตะลึงจ้องมองเขาอย่างโมโห ก่อนจะมองไอ้หน้าอ่อนที่กรธิดาพูดด้วยน้ำเสียงหวาน อ่อนโยน ดูเป็นห่วงเป็นใยอย่างไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่นัก มือหนาเอื้อมมือมาจับต้นแขนเรียวอย่างรวดเร็ว เขาไม่ยอมให้ผู้หญิงคนนี้หนีเขาไปได้อีก
