หญิงสาวลืมตางัวเงียขึ้นมา พลางยกมือจับต้นคอเพราะรู้สึกหนักหัว พยายามพยุงตัวเองขึ้น และเธอก็รู้สึกว่าตัวเธอปะทะกับแผงอกกว้างของใครบางคน สมองของหญิงสาวเริ่มทำงานทันที พลางคิดในใจว่าตัวเองมานอนอยู่ที่นี่ได้ไง ก่อนเสียงกรีดแหลมจะหลุดออกมา
“กรี๊ด!”
อัครพลที่นอนหลับอย่างสบายต้องสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ และคว้าหญิงสาวเข้ามากอดด้วยความเป็นห่วง
“เป็นอะไรหรือเปล่าริสา”
รวิสาถึงกับอึ้ง เมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนที่เธอพยายามตามงอนง้อ หญิงสาวเงยหน้าสบตาคมเข้มนั้นด้วยความตะลึง เมื่อรู้ว่าตอนนี้เธอนอนอยู่กับใคร
“พี่พล” เสียงเบาหวิวลอดผ่านริมฝีปากบางได้รูป
“ใช่ พี่เอง ตกใจมากหรือไงที่เป็นพี่” ถามด้วยความน้อยใจ เมื่อเห็นอาการของสาวน้อยในอ้อมกอด
“เมื่อวานพี่พลหนีริสาทำไม” เจ้าของเสียงหวานถามอย่างน้อยใจและงอนเพื่อนรักของพี่ชายขึ้นมาทันที โดยไม่ได้สนใจสถานการณ์ที่ล่อแหลมอยู่ในขณะนี้
“ริสาตามหาพี่พ
