ประมาณห้าโมงเย็น เดชามานั่งรอคนรักด้วยความเป็นห่วง ก้มลงมองนาฬิกาบนข้อมือ
“นี่มันก็ห้าโมงครึ่งแล้ว ริสาทำไมยังไม่มา เป็นอะไรหรือเปล่า” ชายหนุ่มบ่นพึมพำด้วยความเป็นห่วง เดชารู้ดีถึงความเปลี่ยนแปลงไปของคนรัก แต่เขาก็ไม่กล้าถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น นับตั้งแต่วันที่นัดกับเขา แล้วคนรักก็ไม่ได้มาตามนัด
ชายหนุ่มยังคงนั่งจมกับความคิดเรื่องของคนรัก จนเขาไม่ทันเห็นว่า ตอนนี้ใครคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้านที่เขานัดกับคนรักเอาไว้
“เฮ้ย โอ นายมาทำอะไรที่นี่” เจ้าของเสียงเข้มทักขึ้น เมื่อเดินมาหยุดตรงหน้ารุ่นน้องหนุ่ม
เดชาหลุดจากภวังค์ เงยหน้าสบตารุ่นพี่หนุ่มที่ยืนยิ้มให้เขาอยู่
“สวัสดีครับพี่เอิร์น” ชายหนุ่มทักด้วยความดีใจ “มาทำอะไรที่นี่ครับ”
“ฉันเซ็งๆ ก็เลยมาเดินเล่นน่ะ แล้วนายมาทำอะไรแถวนี่ หรือว่านัดกับริสาไว้” ผู้มาใหม่เอ่ยถึงรุ่นน้อง
“แล้วผึ้งมาด้วยหรือเปล่าล่ะโอ” ศิวะถามถึงรุ่นน้องอีกคนด้วยค
