ตึก
ตึก
เสียงสองเท้าหนักของชายร่างสูงในชุดสูทดูดีเดินตรงเข้าไปยังร่างชายวัยกลางคนที่นอนสลบอยู่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
"มันบอกอะไรไหม" เรียวปากหนาเอ่ยถามลูกน้องสนิทขึ้นโดยที่ดวงตาคมยังคงจ้องมองไปยังคนที่นอนนิ่งสลบเหมือดอยู่
"ไม่เลยครับ เหมือนว่า...จะไม่ได้รู้เรื่องอะไรมาก" ธนาตอบกลับคนเป็นเจ้านาย
"มันเพิ่งมาทำงานได้กี่ปี"
"สิบกว่าปีครับ"
"..." เจ้าของใบหน้าหล่อเย็นชาก็นิ่งเลื่อนสายตาคมผละออกจากร่างชายวัยกลางคนหันไปเอ่ยพูดคุยกับลูกน้องคนสนิท
"แล้วหมอนั่นล่ะ ตามได้หรือยัง"
"ยังเลยครับ ทางครอบครัวก็ใช้จังหวะเข้าไปพูดคุยด้วยยาก"
"ทำไม"
"เหมือนทางครอบครัวจะระวังตัวกันเป็นพิเศษกับคนแปลกหน้า ที่สำคัญ...เหมือนมีคนคอยตามดูครอบครัวนั้นอยู่ตลอดครับ" ทันทีที่ธนาพูดจบ คามิลก็ยืนนิ่งไปด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกเช่นเคย
"สืบหาตัวมันต่อ ฉันเชื่อว่ามัน...ยังมีชีวิตอยู่ไม่ไกล"
"ครับ" ชายวัยยี่ส
