แอลล์ตัดสินใจวางโทรศัพท์ลงที่เดิม เธอเลือกที่จะไม่โทรหาเข็มทิศ จากนั้นจึงเดินกลับมายังเตียงนอนและทิ้งตัวนั่งลงข้างกายอีวานอีกครั้ง เขานอนหนุนแขนและกระดิกเท้าพร้อมกับจ้องมองหญิงสาวด้วยความสงสัย
"เข็มทิศว่ายังไงบ้าง?"
"แอลล์เปลี่ยนใจไม่โทรหาคุณเข็มทิศแล้วค่ะ มันดึกแล้ว จะห้าทุ่มแล้ว ถ้าให้คุณเข็มทิศซื้อยาคุมมาให้ตอนนี้ก็เหมือนรบกวนเวลาส่วนตัวเขาเปล่าๆ เกรงใจเขาค่ะ" แอลล์บอก
ทำให้อีวานคลี่ยิ้มพอใจ เพราะเหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นว่าหญิงสาวไม่ใช่คนเอาแต่ใจมากนัก และยังรู้จักเห็นอกเห็นใจคนอื่นอีกด้วย
"ก็บอกแล้วว่าพรุ่งนี้เช้าค่อยไปซื้อทาน ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย"
"มันก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ" เธอตอบด้วยสีหน้าบึ้งตึง
อีกอย่างป่านนี้ร้านขายยาก็น่าจะปิดหมดแล้ว อีวานไม่ได้ใส่ใจเรื่องยาคุมกำเนิดฉุกเฉินมากนัก เพราะเขาค้างคาใจอยู่เรื่องเดียวเท่านั้น
"แอลล์..."
"คะ?" เธอหันขวับไปมองใบหน้าคมคายที่ด
