ทั้งหวงทั้งน้อยใจ

1468 คำ

อีวานเดินมารอแอลล์อยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำผู้หญิง เขารู้สึกกังวลใจจึงยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา เห็นว่าเวลาผ่านไปราวห้านาทีแล้ว แต่หญิงสาวกลับยังไม่เดินออกมา อีวานล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงและต่อสายไปหาแอลล์ แต่ปรากฏว่าเจ้าตัวไม่รับสาย วินาทีนี้ชายหนุ่มจึงมั่นใจ ว่าหญิงสาวไม่ได้อยู่ในห้องน้ำแล้ว แอลล์เพียงแค่ทำทีเดินไปทางห้องน้ำ แต่ความจริงแล้วเธอเดินออกจากร้านอาหารไปพร้อมกับคนกลุ่มหนึ่ง ชายหนุ่มจึงไม่ทันสังเกตเห็น "อีวาน นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมไม่มานั่งทานล่ะคะ เดี๋ยวสเต๊กก็เย็นชืดหมดหรอก" ดาหวันถามทันทีที่อีวานเดินกลับมายังโต๊ะอาหาร เขากวาดสายตามองหาแอลล์รอบๆ จากนั้นจึงหันมาจ้องมองหล่อนด้วยแววตาเอาเรื่อง "จ่ายค่าอาหารโต๊ะนี้ด้วยนะ เดี๋ยวคืนให้ทีหลัง ผมรีบ" อีวานบอกเท่านั้นแล้วจึงเดินพรวดพราดออกจากร้านอาหารไป "เดี๋ยวค่ะ อีวาน!" ดาหวันลุกขึ้นกำลังจะวิ่งตามชายหนุ่มไป แต่ก็นึกขึ้นมาได้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม