อีวานพาแอลล์เดินออกจากบริษัทไปในเวลาสี่โมงเย็น พนักงานคนอื่นๆ ไม่มีใครสงสัยอะไรมากนัก เพราะเวลาบ่ายเช่นนี้ประธานกับเลขาอาจจะออกไปพบลูกค้า
อีวานเปิดประตูรถให้แอลล์เช่นทุกครั้ง หญิงสาวเข้าไปนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ โดยที่ไม่รู้เลยว่าไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนมีโอกาสนั่งตรงนี้มาก่อนนอกจากตนเท่านั้น แม้กระทั่งเลขาคนเก่าก็ไม่เคยนั่งเลยสักครั้ง
อีวานเองก็ไม่เคยคิดจะบอก เขาเดินมานั่งประจำที่ และขับรถตรงไปยังห้างสรรพสินค้าหรูแห่งหนึ่ง ไปร้านเพชรเพื่อซื้อสร้อยข้อมือให้กับแอลล์ตามที่ได้บอกไว้ ชายหนุ่มรู้จักแบรนด์นี้เป็นอย่างดี
"แอลล์ไม่เอาสร้อยข้อมือก็ได้นะคะ แอลล์ไม่ได้คาดหวังให้บอสซื้อให้ แค่บอกว่าอยากได้สร้อยข้อมือเส้นนั้นเฉยๆ เพราะเห็นว่ามันน่ารัก"
"ก็ออกมาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องพูดเลยนะว่าไม่เอา ผมอยากซื้อให้แอลล์แทนคำขอบคุณที่คุณมาอยู่กับผม" เขาตอบขณะที่สายตาทอดมองไปยังถนนเบื้องหน้า ภายในกรุงเทพฯ สี
