“นี่ด้วย แต่กูชอบแผลนี้นะเหมือนมึงบอกรักกู ชอบกู” มันชี้แผลที่หัวมีเลือดไหลอยู่ก่อนที่มันจะนั่งมองฉันอย่างกับหมานั่งเฝ้านาย
“ออ ตีนกูมันไปเองโทษที” บอกรักอะไรว่ะ ฉันคุยกับคนบ้าป่าวเนี่ย
ไม่อยากจะเชื่อว่าดิวยอมทำตามอย่างว่าง่ายเพียงแค่คำว่าขอโทษก็ทำให้มันหุบปากได้แต่ก็ไม่นานก่อนที่มันจะเริ่มออกลายขยับเข้ามาใกล้ฉัน
"โมเม กูอยากอีกแล้วว่ะ" มันกระซิบบอกฉันแล้วซบหน้าลงที่อกมือข้างหนึ่งก็ลูบไล้ไปตามร่างกายของฉัน
"กูไม่ใช่ข้าวหนืออาหารหมาของมึง"
"ก็ไหนมึงบอกว่าคบกับกูแล้ว กูอยากมึงก็ต้องให้กูเอามึงซิ" ดิวพูดเสียงแหบพร่าก่อนที่เขาจะลุกขึ้นเด้งสะโพกเข้าหาโมเม เธอถอนหายใจเหนื่อยแล้วกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นเป้ากางเกงของเขา เธอยื่นมือออกไปลูบมันเบาๆแต่ทว่ามันกับทำให้ดิวเสียวซ่านเขาหลับตาลงกัดริมฝีปากแน่นเมื่อริมฝีปากของเธอทาบลงที่เป้ากางเกงของเขา โมเมจูบมันเบาๆแล้วรีบถอดกางเกงของเขาออกดิวแสยะยิ้ม
