“พี่ว่า... ไบรท์อย่าจีบพี่ดีกว่า พี่ไม่ได้ชอบไบรท์” หริณะบอกหนุ่มรุ่นน้อง น้ำเสียงเหมือนกลัวเขาจะเสียใจ
ไม่เคยมีใครจีบมาทั้งชีวิต ทำไมจู่ ๆ พอเกิดจะมีก็หลั่งไหลเข้ามาเหมือนน้ำป่าไหลหลากเนี่ย?
สาวน้อยบ่นอยู่ในใจแล้วจ้องหน้าหนุ่มรุ่นน้องที่ดูไม่สลดเลยสักนิด
“วันนี้ไม่ชอบพรุ่งนี้ก็อาจชอบได้นี่ครับ พี่บันนี่ก็รู้ ผมอะ เนื้อหอมนะ สาวติดตรึม ถ้าพลาดจากผมพี่จะเสียใจ”
โอ้โห! มั่นหน้ามากไอ้น้อง
เอมิกาอ้าปากค้าง ตกใจในความมั่นใจของหนุ่มน้อย
“คือ... ไบรท์ไม่คิดบ้างเหรอคะว่าบันนี่อาจไม่ชอบผู้ชายที่แบบ... เด็กกว่า หรือพวกที่แบบ... มั่นใจเกินเหตุอะไรงี้อะ” เอมิกาลองถามดู
“ยังไม่ชอบตอนนี้ก็ไม่เป็นไรนี่ครับ ถ้าผมจะตื๊อเสียอย่าง ยังไงพี่บันนี่ก็ต้องใจอ่อนให้ผม พี่ ๆ ไปกินข้าวเย็นกับผมนะครับ เดี๋ยวผมจะขับรถวนมารับ” หนุ่มน้อยตื๊อต่อไม่หยุด
“เออ... พี่ต้องรีบกลับบ้านค่ะ” หริณะเอ่ยขึ้นมาทันทีก่อนที่
