จีหลุนเห็นท่าทางน่าสงสารของกัวเอินถงก็ใจอ่อน เขาอุ้มนางเดินออกจากเรือนนอนของตนไปยังเรือนนอนของนาง โดยมีเหย้าหลีและหยวนจู้ก้มหน้าอมยิ้มเดินตามมาข้างหลัง
พ่อบ้านต้วนที่ยืนมองอยู่ด้านหลังขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาประหลาดใจที่ ฮูหยินน้อยมาเยือนเรือนนอนของท่านชายจีเป็นครั้งแรก
“เสี่ยวไป๋ เจ้าว่าพวกนางสามคนมีแผนการหรือไม่?”
“ระยะนี้ ภรรยาของท่านก็สงบเสงี่ยมดีนะขอรับ ฮูหยินน้อยก็เดินไม่ได้ หยวนจู้ก็ดูไร้พิษสง พวกนางจะมีแผนใดได้อีก?”
“ไม่รู้สิ ข้ารู้สึกไม่ค่อยสบายใจชอบกล เจ้าไปตามดูหยวนจู้ให้ดีก็แล้วกัน ส่วนข้าจะเฝ้าเหย้าหลีเอาไว้ คืนนี้ต้องเกิดเรื่องแน่ๆ”
ครั้นสองสามีภรรยาเข้าไปในเรือนแล้ว เหย้าหลีก็แสร้งแยกตัวกลับเรือนนอน นางรู้ว่าพ่อบ้านต้วนแอบตามมาห่างๆ พอไปถึงห้องพักก็เก็บเอาเสื้อผ้าใส่ตะกร้าหวายเดินไปยังโรงอาบน้ำด้วยท่าทางลับๆ ล่อๆ
ต้วนชางรีบตามไปด้วยใจระทึก เขาคาดว่าเหย้าหลีอาจจะแอบไปเปลี
