นางถูกวางร่างบนเตียงด้านใน ชายหนุ่มเดินกลับไปหลังฉากเพื่อเปลี่ยนไปสวมชุดนอน เขาเดินกลับขึ้นมานั่งใช้หลังพิงหัวเตียงอยู่ข้างๆ นาง
“กัวเอินถง ข้าไม่รู้ว่าเจ้ามาที่นี่ด้วยเหตุใด? หรือว่าวางแผนสิ่งใดไว้เบื้องหลัง แต่ระหว่างข้ากับพี่ชายของเจ้ามีแค้นที่รอวันสะสาง”
หญิงสาวถอนหายใจยาว “ท่านพี่ ท่านไม่มีวันจะหายแค้นพี่ชายของข้าเลยหรือ?”
“เขากับเจ้าเป็นฝาแฝดที่มีคนบอกว่าหน้าตาเหมือนกันใช่หรือไม่?”
“เจ้าค่ะ พวกเราหน้าตาคล้ายกันมาก”
ชายหนุ่มเม้มปากแน่น น้ำเสียงเริ่มกราดเกรี้ยว “เพราะเหตุนั้น ข้าเห็นหน้าเจ้าทีไรจึงนึกอยากจะฆ่าเจ้าทุกครั้งไป”
“ท่านพี่ ท่านไม่มีทางจะวางความแค้นนี้ลงได้เลยหรือเจ้าคะ?”
ชายหนุ่มเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ไม่แม้แต่จะเหลือบมามองหน้าของนาง
“หากว่าเจ้าช่วยให้ข้ารักษาอาการป่วยนี้ได้ ถือว่าข้ากับเจ้าจบสิ้นความแค้นกัน”
กัวเอินถงตกตะลึง อาการป่วยเรื้อรังของเขาไม่มีหมอเทวดาที่ไหน
