บทที่ 19

1541 คำ

"ครับป๊า ผมเพิ่งเคลียร์ร้านเสร็จครับ" คนตัวเล็กยืนรออยู่ไม่ห่าง "อ๋อครับ...ได้ครับ ครับ" ประโยคหลังจากนั้นน้ำเสียงเขาดูแผ่วลงเหมือนไม่อยากตอบรับกลับไป "นิน พี่คงพาไปนั่งเล่นไม่ได้แล้ว" "ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวนินนั่งรถแท็กซี่กลับเองก็ได้ พี่ไม่ต้องไปส่งหรอกค่ะ" "พี่รู้สึกผิดจัง เป็นคนถามเองแท้ ๆ" "ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกค่ะ นินเข้าใจ" ใบหน้าหวานคลี่ยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้าก่อนจะโบกรถแท็กซี่กลับเอง ระหว่างที่นั่งรถพี่เดลก็ส่งข้อความมาขอโทษอีก "น้าคะ จอดตรงตีนสะพานได้ไหมคะ?" "จะลงตรงนี้เหรอหนู?" "ใช่ค่ะ หนูจะไปนั่งเล่น" "โอเค" คนขับยอมจอดให้เธอลง เพราะทางขึ้นสะพานตรงหน้ามันไม่สามารถจอดได้แล้ว นอกจากฝ่าฝืนจอดกันเองเหมือนตอนนั้น ดีที่ตำรวจไม่ตามจับ แต่ก็นะ สองคนนั้นรวยจะตาย เรื่องฝ่าฝืนกฎหมายแค่นี้คงทำอะไรพวกเขาไม่ได้หรอก หญิงสาวขึ้นไปนั่งบนตู้เหล็กเพื่อรับลม แล้วหยิบโทรศัพท์เคร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม