มุนินทร์นั่งอยู่อย่างนั้นเกือบครึ่งชั่วโมง กว่าจะลุกขึ้นมาเดินได้ตามปกติ ร่างเล็กสะบัดหัวไล่ความมึน แล้วเดินถือน้ำขวดใหม่กลับขึ้นไปบนห้อง ระหว่างนั้นเธอก็เห็นสองพี่น้องเดินขึ้นมาจากห้องเก็บไวน์พอดี
"จะไปไหน" แทนคุณเข้ามาดึงมือเธอ
"พวกคุณเมาแล้วก็ไปนอนเถอะ"
"ใครเมา ไม่มีใครเมา" แดนไทรีบปฏิเสธ แต่สีหน้าพวกเขาสองคนแดงจัด แถมมีกลิ่นแอลกอฮอล์หึ่งเต็มตัวเลย ไม่น่าจะเปิดแค่ไวน์อย่างเดียวแล้ว
"ฉันขอตัวนะคะ" ดึงมือออก
"ไม่ให้ไป!" แดนไทเข้ามารั้งมือเล็กก่อนที่ทั้งคู่จะลากเธอลงไปในชั้นใต้ดิน คราวนี้เธอขัดขืนเพราะว่าตัวเองเหนื่อยล้าเกินกว่าจะสู้รบตบมือกับพวกเขา
"ปล่อยฉันนะ!" มุนินทร์ผลักอกสองหนุ่มให้ถอยไปห่าง ๆ แต่ก็ถูกรวบมืออย่างง่ายดาย จากนั้นก็ถูกเปลื้องผ้าท่อนบนจนเห็นสองเต้าอวบอิ่มเด่นหรา
จ๊วบ!
แดนไทกับแทนคุณก้มลงมาดูดเลียจุกสีหวานอย่างหื่นกระหาย พวกเขาเหมือนเด็กทารกผสมกับเฒ่าหัวงู
