บทที่ 7

1531 คำ

ระหว่างที่คนตัวสูงยืนครุ่นคิดอยู่นั้น เลือดสีแดงสดก็ไหลออกมาจากปลายจมูกหญิงสาว เธอก้มมองกลุ่มเลือดที่แตกกระจายในน้ำก่อนจะเงยหน้ามองแทนคุณ "เป็นอะไรอีก ทั้งไม่สบาย ทั้งโดนวางยา นี่ยังจะมาเลือดกำเดาไหล เธอใกล้ตายแล้วหรือไงห่ะ!?" เธอไม่ตอบแต่เอามือปาดเลือดตรงปลายจมูกแล้วเงยหน้ามองเพดานห้องน้ำ ชายหนุ่มขยี้ผมตัวเองอย่างหัวเสียก่อนจะถอดเสื้อเชิ้ตที่สวมใส่อยู่มาคุมให้ร่างเล็ก "ทำไมฉันต้องช่วยเธอด้วยวะ" แทนคุณสถบกับตัวเองสักพัก เขาก็ช่วยเอาฝักบัวมาเปิดน้ำเย็นเฉียบเพื่อชโลมให้ทั่วร่างอรชร ใบหน้าขาวซีดหลับตาลงแล้วเอื้อมมือเล็กไปจับข้อมือแกร่งเอาไว้เหมือนไม่อยากให้เขาไปไหน "ไม่ต้องมาจับ" เขาปัดมือออกแล้วลุกขึ้นยืน "ยะ อย่าไป" เสียงกระเส่าเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงแผ่วเบา มือเล็กพยายามควานหามือแกร่ง แต่ชายหนุ่มก็ไม่ยอมลดตัวลงมา เขากลัวว่าตัวเองจะแพ้มารยาหญิง เลยไม่คิดที่จะเข้าไปช่วย แค่นี้เขาก็ใจดีกับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม