พอเห็นสายตาของน้องซีลีนขนมก็เลยเมินค่ะทำเป็นไม่สนใจ คนเราจะมาให้ศัตรูรู้ใจง่าย ๆ มันไม่ได้หรอก รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งเสี่ยงแพ้ร้อยครั้งค่ะซิส สู้เรารู้มันแต่มันไม่รู้ใจเราดีกว่า รบพันครั้งชนะพันครั้ง อิอิ
“ขนมครับเจ้ ๆ ของหนูมาถึงแล้วนะ” อีตาเควินหันมากระซิบบอกฉัน พวกเจ้ ๆ มาได้จังหวะมากค่ะ จังหวะปล่อยปลาแรดย่างไว้กับแมวเหมียวตัวน้อย ๆ
“เหรอคะ” ฉันหันไปถามเขาเพราะยังไม่เห็นพวกพี่เขาโทรมาหาเลย
“ครับแมนนี่ไลน์หาขนมแต่ขนมไม่อ่านเลยไลน์มาบอกพี่” อ่อฉันไม่ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเลยค่ะ ไม่ชอบนั่งเล่นเวลาที่มีคนเยอะ ๆ กลัวเสียมารยาท
“อ้อค่ะ นั่งโต๊ะไหนคะ” ฉันพยักหน้ารับแล้วก็ถามเขาต่อเพราะผับมันมืดทำให้ฉันมองไม่เห็นพวกพี่ ๆ
“เดี๋ยวพี่ไป...”
“พี่วินขาได้แล้วค่ะ เหล้าเข้ม ๆ แบบที่พี่วินชอบ” พอพี่เควินสุดหล่อกำลังจะอ้าปากตอบแฟนอย่างน้องหนม น้องซีลีนคนดีก็ชะโงกหน้ามาพร้อมกับแก้วเหล้าและคำพูดอ้
