“เสียใจด้วยครับพี่คงทำตามที่ขนมต้องการไม่ได้เหมือนกัน เพราะพี่ชักจะชอบขนมแล้วสิ ขนมเข้ามาอ่อยพี่เองรับผิดชอบพี่ด้วยแล้วกัน” ผมตอบเธอไปตามที่ใจคิดครับ อีกอย่างตั้งแต่เกิดมาคนอย่างผมไม่เคยโดนผู้หญิงที่ไหนมาอ่อยเล่น ๆ อ่อยแล้วต้องรับผิดชอบผม ยิ่งเป็นขนมเธอยิ่งต้องรับผิดชอบจนกว่าผมจะพอใจ
“เหอะ! ชอบอะไรคะชอบหน้า ชอบหุ่น หรือชอบนม” ขนมถามไปเบ้ปากไป แต่ผมนี่แม่งอึ้งแล้วครับโคตรปากร้ายเลย นี่สินะตัวตนที่แท้จริงของเธอ สงสัยเกลียดผมมากถึงได้ถามตรง ๆ ไม่มีอ้อมค้อม ไม่มีเขินอายเลยสักนิด
“ถ้าพี่จะชอบใครสักคนพี่ไม่ดูแค่หน้าตาหรอกขนม”
“เหรอ?” กวนตีนว่ะ ขนมแม่งกวนตีนฉิบหาย ผมจะเลิกเถียงกับเธอแล้วครับ ปล่อยให้ยัยเด็กดื้อนี่พูดไปคนเดียวแล้วกัน
"ไปโรงพยาบาลตอนนี้ไหมล่ะ" ผมเอ่ยขึ้นทำให้ขนมมองหน้าผมแล้วก็ขมวดคิ้มเป็นปม ว่าจะเลิกต่อปากต่อคำต่ออดไม่ได้จริง ๆ
"ไปทำบ้าอะไร" ขนมหันมาถามผมด้วยสีหน้างงปนเหวี่ยง
