บทที่ 11
ฉันหยุดไม่ได้แล้ว NC18++
"อ๊ะ" เสียงเล็กร้องขึ้นเมื่อร่างกายของเธอถูกเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างแรง และนั่นทำให้คนตัวโตมองร่างบางด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดาก่อนที่เขาจะค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองอย่างเชื่องช้า
น้ำหวานเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเธอนั้นน่ากลัวเกินไปแล้ว และเขาเมามากไม่สามารถควบคุมสติได้ถึงเลยถอยหลังหนีไปที่หัวเตียงเพื่อเอาตัวรอด
เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังจะหนีเขา เขาจึงจับที่ข้อเท้าของเธอและดึงให้เธอนอนลงก่อนที่กายใหญ่จะทาบทับล็อกหนทางหนีทันที
"กลัวเหรอ" เสียงเข้มเอ่ยถามคนใต้ร่างเพราะเห็นว่าเธอตัวสั่นและทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
"คุณเมามากแล้วนะคะ"
"ฉันหยุดไม่ได้แล้ว" พูดจบคนตัวโตก็โน้มใบหน้าลงดูดเม้มที่ซอกคอขาวของเธออย่างโหยหา ริมฝีปากไล้ดูดเม้มทำรอยบนตัวเธอจนทำให้ร่างเล็กเจ็บ
"อ๊ะ ยะ...อย่าทำนะ"
"อย่าร้อง...อืม" ต้นพูดปลอบประโลมเธอโดยที่ใบหน้ายังคงเก็บเกี่ยวความหวานจากต
