บทที่ 8
ไม่รู้ทำไม...
TON’S PART ;
อีกด้าน
ผมจ้องมองไปที่จอภาพของกล้องที่ติดไว้ภายในคลับซึ่งเป็นภาพของสาวน้อยในขณะที่เธอกำลังตั้งใจทำงานตามที่ผมมอบหมายให้
“เฮียครับคุณลุคกับคุณเบรฟมาหารออยู่ที่โซนวีไอพีครับ”
“อืม บอกพวกมันเดี๋ยวกูไป” ผมตอบไทม์ลูกน้องคนสนิทไปเรียบๆ
“ครับ”
ผมมองไปที่จอภาพสักพักก่อนจะละสายตาและเดินออกจากห้องไปที่โซนวีไอพีที่พวกเพื่อนสนิทของผมนั่งอยู่ ปกติพวกมันก็จะมาหาผมอยู่บ่อยๆ แบบนี้แหละเพราะไม่มีใครมีแฟนเลยสักคนมันก็จะมาเมาเละเทะที่คลับผมตลอด
ผมกับพวกมันรู้จักกันมา 7 ปีแล้วตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเรียนคณะเดียวกันสาขาเดียวกันและก็นิสัยยังเลวเหมือนกันอีก
“มาบ่อยจังวะ” ผมพูดเสียงเรียบพลางนั่งลงที่โซฟาก่อนจะยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นกระดกรวดทีเดียว
“โห่ กูกับไอ้ลุคนี่ลูกค้าวีไอพีนะเว้ย” ไอ้เบรฟตอบ
“เออใช่ ถ้าไม่มีพวกกูร้านมึงเจ๊งไปแล้ว”
“เดี๋ยวกูต่อยปากแตก” ผมละเบื
