บทที่ 15
มีสิทธิ์แค่ไหนเธอรู้ดี (1)
TON'S PART ;
“จำไว้! เธอจะเป็นของใครไม่ได้นอกจากฉัน!” ผมตะคอกเสียงดังใส่น้ำหวานด้วยความโมโหสุดขีด
เธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ ไม่เหมือนตอนแรกที่เจอเธอ...
หลายๆ คนอาจจะสงสัยว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ยอมรับเลยละกันว่าผมแอบตามเธอมานั่นแหละ
ผมแอบตามเธอไปที่มหาลัยก็เห็นว่าเธอกับมิรินกำลังไปเดินห้างกันซึ่งผมก็แอบตามไปอีกนั่นแหละ จนกระทั่งน้ำหวานเธอขอตัวกลับก่อนผมเลยเข้าไปถามมิรินเพื่อนของเธอก็รู้ว่าน้ำหวานทำงานอยู่ที่ร้านนี้ ผมเลยชวนพวกเพื่อนของผมมานั่งที่ร้านนี้ยังไงล่ะ
หลังจากที่ผมกลับจากร้านนั้นผมก็มานั่งรอน้ำหวานอยู่ที่คอนโดแต่ก็เลยเวลานานไปมากเธอไม่กลับถึงห้องสักทีผมเลยลงไปที่ด้านล่างคอนโดเพื่อจะออกไปหาเธอที่ร้านแต่ก็ดันเป็นจังหวะที่ไอ้เจ้าของร้านกำลังขับรถมาส่งเธอพอดี นั้นทำให้ผมโมโหสุดขีดภาพที่มันกำลังหยอกล้อกับเธอและเธอยิ้มให้มันทำให้ผมแทบจะเดินเข้าไปต
