CHAPTER 17 ความอบอุ่น 3
“QPLEMAY อีกแค่ครั้งเดียวนะที่จะบอก”
ฉันจึงกดรหัสที่คิวพีบอกเข้าไปในโทรศัพท์ มันปลดล็อคได้จริงๆ และมันก็ปรากฏรูปหน้าจอโทรศัพท์เป็นรูปของคิวพีที่ใส่เสื้อกล้ามสีดำสวมแว่นตาดำนั่งหันข้างและยกเข่าขึ้นข้างขวาจากนั้นก็เอามือข้างขวาพาดไว้ที่หัวเข่าส่วนตรงแขนข้างขวามีรอยสักอยู่ รูปนี้มันช่างดูแบดบอย หล่อมากเหมือนกับนายแบบจริงๆ ก็อย่างว่าละนะคนดูดีทำยังไงก็ดูดีไปหมด ว่าไหม? จากนั้นฉันก็กดเบอร์ของยัยนานาแล้วโทรออกทันที
ตู้ด ๆ ๆ
[ฮัลโล นานาพูดคะ]
“นานา นี่ลีเมย์นะ”
[แกอยู่ไหนเนี้ย? ฉันติดต่อแกไม่ได้เลยตั้งแต่วันนั้นที่มีผู้ชายมารับโทรศัพท์ของแก รู้ไหมฉันเป็นห่วงแก่แค่ไหน?]
“ฉันสบายดี แกไม่ต้องเป็นห่วงนะส่วนเรื่องเรียนปิดเทอมแล้วนิเปิดเทอมแล้วเจอกันนะว่าแต่ตอนนี้แกอยู่ไหนเป็นยังไงบ้าง”
[ฉันสบายดี ตอนนี้อยู่ภูเก็ตมาพักผ่อนกับครอบครัวน่ะ แกยังไม่ได้ตอบเลยน่ะว่าแกอยู่ไหน?
