พร้อมพงศ์เป่าลมออกจากปาก ชีวิตในช่วงเวลานี้มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ความจริง ไหนจะเรื่องการได้ปล่อยวางธุรกิจให้ลูกชายคนเล็กค่อย ๆเข้ามาช่วยสานต่อ ไหนจะมีความรักที่สุดเร่าร้อนและชื่นมื่น
ผู้ชาย...ไม่ว่าวัยไหน ๆ ยังจะต้องการอะไรมากกว่านี้อีกล่ะ โดยเฉพาะในเรื่องเพศ พร้อมพงศ์นึกชอบใจกับความหื่นกระหายของตัวเองที่ไม่เคยมีวันหมด
เขาค่อนข้างโชคดีเสมอกับเรื่องพวกนี้
และเพราะมีพลังเหลือเฟือ จึงส่งผลให้กับด้านอื่น ๆ ไปโดยปริยาย
ระหว่างทาง...
“ป๊ะป๋า ใจดำจังค่ะ”
“อ้าว... แคลร์” พร้อมพงศ์ชะงักเท้า มองว่าที่สะใภ้แหม่มสาวที่ยืนขวางทางอยู่ “ไหงมาว่าฉันงี้ล่ะ เกิดอะไรขึ้น”
“ป๊ะป๋าลำเอียงนี่คะ”
“ลำเอียง?”
“ค่ะ”
ร่างสูงขยับก้าวเข้ามาหา สายตาของเธอทำให้พร้อมพงศ์อดหวั่นไหมไม่ได้
“ฉันไม่เข้าใจ”
“พี่ลีลากับป๊ะป๋ายังไม่ได้เป็นอะไรกันใช่ไหมคะ”
“เอ้อ... ใช่” พร้อมพงศ์ตอบ กำลังพยายามใช้ความคิดว
