บทที่6.เส้นทางใหม่กับหัวใจนักสู้...

1507 คำ

หนุ่มใหญ่ถาม... “เอาอะไรดีคนสวย...เอาหนังไก่เพิ่มอีกมั้ยล่ะ” ก่อนจะหันไปถามลูกค้าที่ยืนอยู่ตรงหน้าร้าน... “เอาสิเฮีย ทำไงก็ไม่อร่อยสักที...คงต้องลองผิดลองถูกไปเรื่อย ทำไม๊มีมีคนทำขายนะ ฉันไม่มีเวลาทำเองหร๊อก แค่ตำส้มตำก็ไม่ใคร่จะทัน” หญิงสาวที่น่าจะมีอายุพอตัวบ่นอุบ!! พะนายขมวดคิว เขามีไอเดียแวบเข้ามาในสมอง... “มันก็ไม่ได้ทำยากอะไรนี่ แต่ทำให้อร่อยนี่คงยากนิด” โกสมชวนคุย “ใช่เฮีย...งานฉันน่ะเต็มมือไปหมด ยุ่งสารพัดแล้วก็ยังมายุ่งยากเพิ่มเพราะไอ้หนังไก่ทอดนี่ล่ะ” พะนายหูผึ่ง!! “เอ่อพี่ครับ...มันเป็นปัญหาตรงไหนเหรอ?” พะนายถามแทรกเขาคิดว่าตัวเองกำลังจะมีงานทำจากผู้หญิงตรงหน้านี่แหละ “อุ้ย!! ใครอะเฮียหล๊อหล่อ...” สาวใหญ่สะเทิ้น กะพริบเปลือกตาปริบๆ ใส่พะนาย “ฮ่าๆ” โกสมหัวเราะ “น้องชายฉันเอง...ว่าแต่ทำไมวะไอ้นาย มึงอยากรู้ไปทำไม?” “ก็ผมกำลังหางานทำนี่เฮีย เฮียถามเมื่อกี้...จะเป็นลูกจ้างหรือนายตัวเอง นี่ไงงานที่ผมคิดว่าผมทำได้...” ชายหนุ่มตอบ เขายิ้มกว้างให้แม่ค้าส้มตำที่กำลังจ้องมองมา... “ดีสิ!! ถ้ามีคนทำขายแล้วอร่อยด้วย ฉันจะได้ไม่มาปวดหัวเพราะไอ้หนังไก่ทอดนี่” สาวแม่ค้ายิ้มหวาน “เอาจริงรึ!! เออๆ ลองดู...” โกสมพยักหน้าเห็นด้วย ร้านขายไก่ของเขามีแม่ค้าส้มตำแวะมาซื้อไก่สดเป็นประจำ เมื่อส้มตำก็ต้องคู่กับไก่ย่าง ดังนั้นเขามีทางช่วยกระจายสินค้าให้พะนายได้ “ลองทำมาให้ชิมนะ เอาไปให้ชิมที่ร้านด้วยเลย...นี่เบอร์พี่จ้ะ” แม่ค้าสาวรุ่นใหญ่จดเบอร์โทรศัพท์ของหล่อนลงในกระดาษชิ้นเล็ก พร้อมกับยื่นส่งให้พะนาย “อุวะ!! ทำให้สุดฝีมือเลยนะไอ้นาย ร้านน้องสายหยุดนะ ลูกค้าตรึม!!” โกสมกล่าวเสียงกระหึ่ม...ให้กำลังใจหนุ่มรุ่นน้อง... “งั้นผมกลับบ้านก่อนเฮีย ขอไปปรึกษาหาสูตรจากคนข้างบ้านก่อน ถ้าลงตัวเดี๋ยวผมมาสั่งหนังไก่ที่ร้านเฮียไปลอง...” พะนายฉีกยิ้ม เขารู้สึกฮึกเหิม!! หากงานนี้ทำสำเร็จ เขาจะดันให้สุดตัว...เพื่ออนาคตของบิดา และน้องสาว “เอาไปด้วยเลยไอ้นาย ขับรถย้อนไปย้อนมาเปลืองน้ำมัน ถ้าไปถามสูตรยายสายละก็ เฮียว่างานนี้มึงขายได้ว่ะ ยายนั่นนะเทพเรื่องไก่ทอดเลยนะโว้ย!!” โกสมค้าขายมานาน และคนในชุมชนล้วนแต่มาจับจ่ายที่ร้านขายไก่ของเขา ดังนั้นหนุ่มใหญ่จึงรู้จักผู้คนเป็นจำนวนมาก หนุ่มใหญ่จึงจัดเตรียมหนังไก่ให้พะนายจำนวนหนึ่ง “กระเทียม พริกไทยเม็ด ลากผักชี แล้วก็แป้งทอดกรอบอเนกประสงค์ ซื้อติดไปด้วยเลย จะได้ไม่ต้องบึ่งรถแมงกะไซออกมาอีก...นี่สูตรพื้นๆ แต่ถ้าให้เด็ดดวงต้องถามยายสายเอาเอง” ปากโกสมก็พูดไม่หยุด พะนายเป็นเด็กหนุ่มแสนดีเป็นลูกกตัญญูที่เขาเห็นมาตั้งแต่หัวเท่ากำปั้น โกสมก็อยากสนับสนุน ดังนั้น ขากลับ พะนายจึงมีถุงหิ้วใบใหญ่ที่บรรจุวัสดุที่จะกลับไปริเริ่มโครงการใหญ่ ที่ชายหนุ่มหวังจะพัฒนาต่อยอดให้เป็นงานหลักของตัวเอง พะนายเก็บของสดยัดใส่ตู้เย็น เขาเดินออกจากห้องเช่าตัวเองไปชะเง้อชะแง้ริมรั้วบ้านของยายสาย แม่ค้าขายไก่ทอดหน้าชุมชน... “มาไงละพ่อนาย....มาๆ เข้ามาก่อน อาการตาคล้ายเป็นไงบ้าง ว่าจะไปเยี่ยมยังไม่มีเวลาเลย” สาวใหญ่รูปร่างท้วมร้องทัก เมื่อเหลือบมาเห็นพะนายยืนอยู่หน้าบ้านตัวเอง “สวัสดีครับป้า” พะนายยกมือขึ้นประนมทำความเคารพแบบคุ้นเคย “พ่อยังทรงๆ อยู่ครับ ช่วงนี้คงเข้าเยี่ยมไม่ได้หรอกครับป้า เข้ามีเวลาบังคับ ถ้าป้าจะไปเยี่ยมคงต้องรอให้พ่อออกจาก ICU ก่อน” ชายหนุ่มกล่าว เขารับแก้วน้ำเย็นจากมือยายสายมา แล้วจึงยกขึ้นจิบแก้กระหาย “เห้อ!! อย่างว่าเนอะ แก่ตัวมานี่ โรครุมเร้า ป้าเองก็แย่ๆ” นางบ่น ลากเก้าอี้มาให้พะนาย พร้อมกับเอ่ยปากชวน “นั่งๆ เลยพ่อนาย มาหาป้ามีอะไรมั้ย?” บ้านใกล้เรือนเคียง นางเห็นชายหนุ่มมาตั้งแต่ยังเด็ก แววตาของเขามีร่องรอยกังวล จนผู้ใหญ่อย่างนางยังรู้ “ผมมีเรื่องมาขอคำปรึกษาครับ!!” พะนายยิ้มแหยๆ “ว่ามาเลย... ป้าคุยได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่อง ‘เงิน’ !!” นางตอบเสียงดัง แสยะยิ้มกว้างแบบจริงใจ พะนายหัวเราะ “ไม่ใช่เรื่องเงินหรอกครับ เรื่องงาน...” ชายหนุ่มขยายความต่อ “งานอะไรล่ะ หรือว่าจะกลับมาอยู่บ้าน ป้าก็ไม่ค่อยรู้จักใครนะ วันๆ ขายแต่ไก่ทอด ถ้าถามเรื่องไก่ละก็...ป้าบอกได้หมด” นางตอบยิ้มๆ “ใช่เลยครับป้า เรื่อง ไก่!!” พะนายยิ้มแฉ่ง ยายสายยิ้มกว้างมากกว่า นางฟังพะนายพูด พร้อมกับพยักหน้าเห็นด้วย...หากจะทำจริงๆ จังๆ มันก็น่าจะมีความเป็นไปได้ เมื่อผู้คนส่วนใหญ่นิยมบริโภค ‘ส้มตำ’ อาหารพื้นเมืองของถิ่นอีสาน กำลังเป็นที่นิยม และหนังไก่ทอดก็เข้ากันกับส้มตำเป็นอย่างดี “เอาสิ มาๆ มาลองกันเลย มีของยัง หรือจะเอาที่ป้าไปทดลองก่อน” นางตบเข่าฉาด มโนเห็นกิจการพันล้านลอยอยู่ตรงหน้า หากชายหนุ่มคิดจะทุ่มสุดตัว นางเห็นว่าความคิดของพะนาย มีทางเป็นไปได้... “ผมเตรียมมาแล้วครับอยู่ที่บ้าน เดี๋ยวผมไปขนมาบ้านป้าเลย จะได้ลองทำ แล้วรีบเอาไปให้พี่สายหยุดลองชิม” พะนายผุดลุกขึ้นยืน เขาครางซี๊ด เพราะอารามรีบจึงขยับตัวเร็วเกินไป และผลจากการโดนซ้อมเมื่อวันก่อน เขาจึงรู้สึกรวดร้าวไปทั้งตัว ชายหนุ่มกัดฟันทน เขาไม่มีเวลามาโอดครวญ...หากความฝันเป็นจริง เขาจะช่วยได้ทั้งบิดา และพะแพง 15 นาทีต่อมา... อุปกรณ์การทำหนังไก่ทอดจึงถูกนำมาที่บ้านยายสาย เสียงสาวใหญ่ดังโขมงโฉงเฉง เมื่องัดสูตรเด็ดของตัวเองออกมาสั่งสอนพะนาย “อันดับแรกเลยนะพ่อนาย...ล้างหนังไก่ให้สะอาด จากนั้นนำไปต้ม... ต้มจนสุกเลย แล้วใส่เกลือป่นลงไป หลังจากนั้นก็พักไว้ให้เย็น” พะนายพยักหน้ารับรู้เขาเทหนังไก่ในถุงใส่กะมังใบใหญ่ลงมือล้างทำความสะอาดด้วยความทะมัดทะแมง มียายสายยืนมองยิ้มๆ “เอาละๆ พอๆ พักให้สะเด็ดน้ำ แล้วก็ต้มได้เลย” นางชี้นิ้วสั่ง มองชายหนุ่มด้วยความชื่นชม พะนายจุดไฟในเตา จัดแจงต้มหนังไก่ในหม้อใบใหญ่ “พอแล้วมั้ง เอาออกมาล้างแล้วก็เอาหนังไก่ที่เย็นแล้วมาขูดเอามันไก่ออกนะ มันจะทำให้เก็บไว้ได้นานและไม่เหม็นกลิ่นน้ำมันด้วย เวลาทอดน้ำมันในกระทะก็ไม่กระเด็น ไหนๆ ก็จะทำขาย ก็ต้องทำให้ดีไปเลย” นางอธิบายเสียงเจื้อยแจ้ว ใบหน้ามีแต่รอยยิ้ม เมื่อรักใคร่พะนายประหนึ่งบุตรหลาน นางอิจฉาความโชคดีของคล้าย หนุ่มใหญ่มีบุตรสองคน และเป็นคนดี เป็นแบบอย่างดีให้เพื่อนบ้านได้ชื่นชม ดังนั้นเมื่อพะนายมาร้องขอ นางจึงไม่คิดจะปิดบัง “หันเป็นชิ้นๆ นะพ่อนาย ประมาณนี้แหละ แล้วก็ปรุงรสด้วยซีอิ้วขาว พริกไทยป่น คลุกให้เข้ากันหมักทิ้งไว้ซัก 20-30 นาที ความจริงนะสูตรเด็ดเลย ต้องเอาไปแช่ตู้เย็นซักครึ่งชั่วโมง” นางอธิบายขั้นตอน พะนายเป็นคนลงมือทำ เขาทำตามสูตรของยายสายแบบเป๊ะๆ หลังจากนั้น พะนายก็เตรียมตั้งกระทะ นำน้ำมันพืชของพะแพงที่ใช้ทอดทอดมันปลากรายเทใส่ไว้จนเกือบเต็ม “ก่อนทอดหนังไก่คลุกด้วยแป้งทอดกรอบ หรือแป้งโกกิสักนิดนะพ่อนาย คลุกแป้งบางๆ ให้ทั่วทั้งด้านหน้าและด้านหลังแล้วค่อยทอด” เสียงยายสายกำชับ นางเองก็หันไปทำงานของนาง เมื่อพะนายเดินมาถึงขั้นตอนเกือบสุดท้าย “ใช้ไฟกลางค่อนข้างแรง รอจนน้ำมันร้อนแล้วค่อยเอาหนังไก่ลงทอดเน้อ” เสียงยายสายตะโกนบอก นางเองก็กำลังสาละวนทำงานของตัวเอง กลิ่นหอมๆ เริ่มโชยเมื่อพะนายทอดหนังไก่ไปได้สักพัก “หมั่นคนอย่าให้ติดก้นกระทะเดี๋ยวมันจะไหม้” ยายสายเดินโฉบมาใกล้ๆ นางชะเง้อมองน้ำมันเดือดๆ ในกระทะก่อนจะยิ้มกว้าง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more