บ้านอภิเษศโยธา...
เก้าอี้บุนวมอย่างดี หนังนุ่มจนอยากจะหลับสักงีบ ภาคินเอนกายพิงพนักโซฟา พร้อมกับหลุบเปลือกตาลง
“งานหนักเหรอช่วงนี้ ดูเราล้าๆ นะคิน!!”
ภาวนาถือขวดบรั่นดีมาตั้งตรงหน้าน้องชาย เธอเสือกจานเปลใบใหญ่ที่มีแฮมกับไส้กรอกอยู่ในนั้นให้น้องชายใช้เป็นของแกล้มเหล้า
“พี่รู้แกต้องดื่มทุกวัน เลยค้นๆ ก้นตู้มาให้...ดึกแล้วไม่อยากปลุกคนงาน”
พื้นที่ส่วนตัวภายในบริเวณบ้าน หากไม่มีคำสั่งเจ้าของบ้าน จะไม่มีสาวใช้คนไหนเดินผ่าน และยิ่งดึกสงัดขนาดนี้...จึงเหลือแค่ภาคินกับภาวนา
ชายหนุ่มปรือเปลือกตาขึ้นมอง เขายิ้มมุมปาก กระเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งตรงๆ พร้อมกับรีบคว้าขวดบรั่นดียี่ห้อดังมารินใส่แก้วเปล่าตรงหน้า ก่อนจะยิกขึ้นจิบช้าๆ สลับกับโยนไส้กรอกรมควันเข้าปาก
“ไม่ต้องห่วงเรื่องยัยอรนะครับพี่ภา ผมส่งคนคอยจับตามอง หาก ‘มัน’ โผล่หน้าไปก็จั
