สายตาของภาคินลดต่ำลง เขามองช่วงเอวของหญิงสาว เหมือนบอกใบ้พะแพงเป็นนัยๆ
หญิงสาวใจหายวูบ เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดซึมตามไรผม อุณหภูมิระอุร้อนขึ้นมาเฉยๆ ขนหลังลุกซู่ เมื่อเข้าใจความนัยของชายหนุ่มเป็นอย่างดี เธอเองก็กำลังกังวลอยู่เช่นกัน
“อย่ามาขู่ฉันหน่อยเลยค่ะ...มันต้องไม่มีวันเกิดขึ้น”
หญิงสาวยิ้มเยาะ กระตุกมือแรงๆ จนหลุดออกมาจากการเกาะกุมจนได้
มือเรียวบีบมือที่เพิ่งหลุดออกมาเบาๆ มันเจ็บแปลบๆ แต่ไม่เท่าใจที่เจ็บจี๊ดๆ
“ฉันมั่นใจเชียวแหละพะแพง...มั่นใจว่า...มันต้องเกิดขึ้น”
ใบหน้าพะแพงเผือดซีด!! เธอรู้สึกตระหนกจนขาสั่น แทบจะกรี๊ดร้องอย่างคุ้มคลั่ง หาก ‘สิ่งนั่น’ จะเกิดขึ้นจริงๆ
“ฉันคงไม่ใช่ผู้หญิงอับโชคขนาดนั้นหรอกค่ะ และหากเกิดขึ้นจริง...คงไม่ต้องบอกหรอกนะคะว่าฉันจะจัดการยังไง” หญิงสาวตอบแบบใจเด็ด ความจริงเธอไม่เคยแม้แต่จะคิด แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนใจดำ!! พะแพงไม่มีวันแสดงความอ่อนแอให้เขาเห็น
