“ครับป้า...มากกว่าวันก่อนเกือบสี่เท่า” พะนายยิ้มแป้น มือทำ ปากคุยเพื่อไม่ให้เสียเวลา...
“บ๊ะ!! ก็เกือบร้อยกิโลสิ...อย่างนี้กำไรตกวันละห้าพันไหม?”
นางเป็นนักขายมืออาชีพ หลังคำนวณคร่าวๆ ในหัว สาวใหญ่ถึงกับอ้าปากเหวอ...สามวันกับรายได้เหยียบหมื่น หากมีมาเรื่อยแบบนี้ เดือนหนึ่งพะนายคงได้จับเงินแสน...แล้วหากเป็นปีเล่า...เขาไม่มีเงินล้านในครอบครองเหรอ?
“ประมานนั้นครับ” ชายหนุ่มตอบแบบไม่กั๊ก เมื่อแต่ละคนที่ยืนอยู่ เป็นผู้มีพระคุณทั้งนั้น
“รอให้ได้วันละแสน ฉันจะเลิกขายไก่มานั่งเป็นลูกจ้างนะพ่อนาย...” นางเปรยยิ้มๆ และคิดว่าสิ่งที่นางพูด มีสิทธิ์เป็นไปได้ เมื่อพะนายขยันและมีความมุ่งมั่นอย่างนี้
“สาธุ!! ขอให้จริงเธอพี่สาย...ฉันจะได้ขอค่าแรงไอ้นายมันวันละพัน”
สมจริตรับลูก นางพูดเสียงสั่นๆ เมื่อพูดไปหัวเราะไป
“น้อยไป...กูว่ามันจ่ายมึง
