“บ้าหรือไงเอาเงินไปเก็บไว้ที่บ้านแล้วไม่อยู่บ้าน ใครๆ ละแวกนี้เขารู้ว่าแกจะแต่งงาน มันก็ไปงัดบ้านแกน่ะสิ ถ้าแกฉลาดทำไมไม่เอาเงินมาฝากยัยรันเอาไว้ก่อน ผัวเมียกัน ฝากกันได้ ยัยรันไม่เอาเงินแกไปไหนหรอก พรุ่งนี้แกก็มาแต่ตัว มาถึงทุกอย่างก็จัดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว”
กันภัยแทบทรุด ว่าที่พ่อตาของเขาพูดถูกทุกอย่าง ถ้าเขาเอาเงินมาฝากรันนรินทร์เอาไว้ก็คงดี แต่เขาไม่คิดว่าโจรจะงัดบ้าน
คนความรู้น้อยและแสนซื่อไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมจิ้งจอกเฒ่าที่กำลังด่าป่าวๆ เลยแม้แต่น้อย ช่างน่าเวทนานัก...
“ฉันยกลูกสาวให้แกแล้ว ต้องมาจัดเตรียมค่าสินสอดให้แกอีก แกว่าฉันเป็นไอ้บ้าปัญญาอ่อนหรือยังไง ถ้าแกมีลูกสาวแกก็คงทำแบบนั้นสินะ หนีตามกันไปดีกว่ามาให้ฉันทำอะไรทุเรศแบบนั้น” ประจวบโมโหเหมือนคนสติหลุด
รันนรินทร์คิดตามบิดา แต่เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เธอไม่อยากโทษใคร ยิ่งโทษกันภัยยิ่งไปกันใหญ่ เพราะเขาไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เ
