พายุลูกเล็กค่อยๆ สงบลงไป เหลือเพียงผลพวงที่ทิ้งเอาไว้เต็มไม้เต็มมือของเขา
เคนยกขึ้นให้อีกคนดู ความฉ่ำแฉะเปรอะเปื้อนเต็มฝ่ามือของเขา
นาราอายหน้าแดง ทำท่าจะลงจากตักแล้วไปหาอะไรมาเช็ดให้เขา แต่อีกฝ่ายกลับทำในสิ่งที่น่าเหลือเชื่อคือแตะมันเข้าปากตัวเอง ก่อนจะใช้ลิ้นเลียรอบๆ นิ้วร้าย ระหว่างนี้ทั้งสองคนมองมือที่เป็นเป้าหมายสลับกับสบตากันไปด้วย นาราเห็นเขายกยิ้มมาให้อย่างมีเลศนัย
สลัดสิ่งที่ทำให้ใจเต้นแรงไปพลางจะลงจากตักให้ได้ แต่อีกฝ่ายกลับไม่ยอม
"พายุลูกใหญ่ยังไม่สงบเลยนารา.." ไม่ว่าเปล่าแต่เขามองลงด้านล่างที่มันดันกางเกงจนแทบปริแตกออกมา นาราก็มองตาม
"ปลดตะขอกางเกงให้ที"
"คุณเคนคะ เดี๋ยวใครเข้ามาเห็นนะคะ" นาราทักท้วงเขาเสียงเบา เห็นใจเขาก็เห็นใจอยู่หรอก แต่ถ้าจะทำจริงๆ เธอคิดว่าเราควรเข้าห้องกันก่อนน่าจะดีกว่าไหม เกิดนั่งอยู่แบบนี้แล้วใครเปิดประตูพรวดพราดเข้ามาทำไง
"ถ้าฉันไม่อนุญาตใครจะก
