ว้าวุ่นใจ

1225 คำ

1 อาทิตย์ต่อมา เชียงใหม่ หลังจากที่ฉันกลับไปกรุงเทพฯเพื่อเตรียมตัวลงมาทำงานที่เชียงใหม่อย่างจริงจัง ฉันก็เดินทางมาที่นี่ 1 อาทิตย์แล้ว และต้องอยู่ยาวไปจนครบ 2 ปี ฉันก็จะได้กลับไปกรุงเทพฯเหมือนเดิม “คุณมนครับ วันนี้คนงานที่ไร่แสงจันทร์จะเอาดอกไม้มาส่งนะครับ...” “คนงานใช่ไหมคะ...?” “ใช่ครับ...” ฉันหันไปถามย้ำคุณกฤษเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นคนงานจริงๆใช่ไหม เพราะตั้งแต่วันที่เขาไปกรุงเทพฯวันนั้นฉันก็ยังไม่ได้เจอหน้าเขาอีกเลย “คุณมนมีอะไรหรือเปล่าครับ...?” “ไม่มีอะไรค่ะ เอ่อ...เขาจะมาส่งกี่โมงค่ะ...?” “สิบเอ็ดครึ่งครับ ผมให้ไปที่โรงกลั่นเลย แต่ช่วงนั้นผมไม่อยู่...คุณมนช่วยดูให้ทีนะครับ” “ได้ค่ะ...”   เวลา 11.30 น. รถจากไร่แสงจันทร์ก็ขับเข้ามาที่โรงกลั่น 2 คัน ฉันยืนดูคนงานที่ขับรถมาก็ลงมาช่วยกันขนดอกไม้จากไร่มาวางเรียงกันจนหมด ก็กำลังจะเซ็นรับในเอกสารที่คนงานยื่นมาให้ “คุณมาเชียงใหม่ต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม