นางมิได้ไว้ใจในคำพูดอ่อนโยนของเขาที่จะมีพายุเข้ามาแทรกภายหลังนั้นเลยด้วยซ้ำ เขากล่าวหานางอย่างหน้าตาย นางเหมือนเด็กจรจัด ซอมซ่อ สกปรก แน่นอนสิ่งนี้แหละที่นางต้องการ
“ข้าจะลืมเรื่องการลงโทษเจ้า หากเจ้ายอมร่วมมือกับข้าแต่โดยดี เรามาตกลงกันใหม่”
“ว่ามา ข้ากำลังฟัง” นางอยากฟังเหลือเกินว่าเขาจะงัดอะไรมาหลอกล่อนางอีก
“ถ้าเจ้ายินยอม ที่จะไม่สร้างความวุ่นวายใดๆ เจ้าก็อาจได้ไปโดยไม่ถูกควบคุมตัว” ดวงตาของนางหรี่ลงมองเขาด้วยความคาดคั้น และกล่าวตอบเขาว่า
“ไม่อย่างนั้นข้าจะถูกจับมัด ยัดใส่กรงล่ะสิ” นางเอ่ยเสริมตอบจากคำพูดเขา
“นอกจากนั้นจะถูกมัดเท้า ผ้าอุดปาก หากข้ารำคาญใจจะยัดเจ้าลงหีบ” เขาเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แต่รอยยิ้มไม่ถึงดวงตาของเขาแม้แต่น้อย นางส่ายหน้าและคิดในใจ ค่าตัวนางคงแพงหน้าดูที่พวกนี้ยอมจ่ายให้เถ้าแก่เนี๊ยจู
“พอเถอะ ข้าเบื่อแล้ว... และข้าก็เหนื่อยมากด้วย ทางเลือกของเจ้าคือไปกับข้า
