เวลา 2 ทุ่ม
ห้องนอนของจ้า
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ใคร..?”
“พรเองคะ..”
“มีอะไร..?”
“พรเอาน้ำส้มมาให้นะคะ ทานก่อนนอนจะได้สดชื่นนะคะ..”
“ไม่อะฉันไม่กิน..”
“ทานซักหน่อยเถอะนะคะ..”
“ไม่กิน เธอเอากลับไปเถอะ..”
เปิดประตูห้องออกไปตอนนี้มีหวังยัยสมพรลากผมขึ้นเตียงแน่ๆ เปิดให้เธอเข้ามาไม่ได้เด็ดขาด
“พรอุตส่าห์คั้นน้ำส้มมาให้คุณจ้าสดๆเลยนะคะ นะคะคุณจ้าออกมาทานซักหน่อยเถอะนะคะ..”
“ไม่..เอากลับไป ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่กินอย่ามาเซ้าซี้ได้ไหม.”
“...”
หวังว่าเธอจะไปแล้วนะ น่ากลัวชะมัดเลยผู้หญิงบ้าอะไรวะเนี่ย
เวลา 3 ทุ่ม
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณจ้าคะ พรเองค่ะ..”
อะไรอีกวะเนี่ย
“มีอะไรอีก..?”
“พรเอานมอุ่นๆมาให้ค่ะ คุณจ้าทานสักหน่อยไหมคะ..?”
“ไม่กิน ฉันไม่กินอะไรทั้งนั้นและเธอก็ไม่ต้องมาเคาะห้องฉันอีกแล้วนะ ฉันจะนอน.”
“ก็ได้ค่ะ..งั้นพรไปนะคะ..”
“เออ แล้วก็ไม่ต้องมาเคาะอีกแล้วนะ..”
“ค่ะ..”
เงียบ
