ประเทศญี่ปุ่น
กัปตันเดินทางมาญี่ปุ่นเป็นเพื่อนพ่อของเขาเป็นเวลา 1 อาทิตย์แล้ว แต่เขาก็ยังติดต่อนาบีไม่ได้ ไม่ว่าจะพยายามโทรไปหาเธอหรือส่งไลน์ไปก็ไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย เขารู้สึกร้อนใจมากที่ติดต่อเธอไม่ได้เลย จึงไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงแล้วที่จะติดต่อเธอได้นอกจากรอเวลากลับไปถึงเมืองไทยอย่างเดียว
“รอพี่กลับไปก่อนนะนาบี..”
....
“อ้วก.. อ้วก..”
จอยเริ่มรู้สึกมีอาการแปลกๆเกิดขึ้นกับตัวเอง ทั้งเวียนหัวแล้วก็หน้ามืดตลอดเวลา เธอมีอาการคลื่นไส้และก็เหม็นอาหารง่ายจนต้องอาเจียนออกมา อาการของเธอเป็นแบบนี้มาจะครบ 1 อาทิตย์แล้วแต่เธอก็ไม่รู้่ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่
“จอย..เป็นอะไรมากหรือเปล่า..?”
“เวียนหัวนะ แล้วก็พะอืดพะอมยังไงไม่รู้.”
“เมื่อคืนจ้าก็เห็นว่าจอยไม่ได้ดื่มเยอะนี่ ทำไมเช้านี้ถึงได้อ้วกแต่เช้าเลยละ..?”
“ไม่รู้ซิ หรือเพราะเครียดสะสมมั้ง.”
“เครียดอะไรนักหนา มีอะไรก็บอกจ้าได้นะจ้ายินดีจะ
