เบญจเพส

เจ้ากรรมนายเวร

ทำวัดเย็น

“ นะโมตัสสะ ภะวะโตอาระหะโต “ เสียงพระ5รูป นำสวดพาทำวัดเย็น และก็มีพรามอยู่แค่2คนนั้นก็คือเฟยกับแก้วเท่านั้น ด้วยความที่วัดไม่มีไฟฟ้า ต้นไม้น้อยใหญ่กลางวันมันก็ดูร่มรื่นดีอยู่หรอกแต่พอตกตอนเย็นที่นี้กับดูค่ำเร็วและก็เงียบแถมมากับยุงที่เยอะอย่างกับว่าได้เวลาออกมากินดินเนอร์ ระหว่างที่แก้วกับเฟยกำลังทำวัดเย็นอยู่นั้น อยู่ๆลมก็พัดมาอย่างแรงพร้อมกับเสียงแหลมๆของอะไรสักอย่างที่ฟังดูไม่ใช้สัตว์

วิ๊วววววววว ฟิ๊ววววววววว วี๊ดดดดดดดดดดด วี๊ดดดดดดดดด

เสียงลมมาพร้อมกับเสียงแหลมฟังเผลินๆก็เหมือนลมนั้นแหละแต่ว่าลมที่เป่าปากขวด แก้วกับเฟยได้ยินแบบนั้นก็มองหน้ากันแต่ก็ไม่ได้ทักอะไรออกมาเพราะจำได้ว่าหลวงตาบอกอะไรไว้ก่อนหน้านี้ ทั้งคู่ได้แต่สวดมนต์ตามที่หลวงตาพาสวด ก่อนจะมาจบตรงที่ว่าให้หลับตาทำสมาธิ

“ พุทธโท พุทธโท พุทธโท “ เสียงของพระบอกให้กำหนดลมหายใจให้หายใจเข้าออก เข้าออกก่อนจะเงียบไปจากนั้นทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบเงียบถึงขนาดได้ยินแม้กระทั้งเสียงหัวใจตัวเองเลยละ

“ หึหึหึ เหดกรรมไว้หลายพอสิตายมาจังคิดหอดวัด ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ กูละอยากหัว “ ระหว่างที่แก้วกำลังนั่งสมาธิอยู่นั้นอยู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงของใครบางคนที่ฟังแล้วหน้าจะเป็นผู้หญิง มาหัวเราะข้างหูของเธอฟังจากน้ำเสียงแล้วเหมือนกับว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ชอบหรือมาพูดเยาะเย้ยเธอ แก้วเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ตกใจและก็ทำท่าจะลืมตาแต่อยู่ๆหลวงตาก็พูดขึ้นมา

“ อย่าลืมตา ตั้งสติโยมแผ่เมตตาให้เขาไป “ เสียงหลวงตาแก่ๆเจ้าอาวาสพูดสวนขึ้นมา แก้วเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ไม่กล้าลืมตาและก็แผ่เมตตาให้ผู้หญิงที่เข้ามาในนิมิตรของเธอ โดยที่เธอไม่ลืมตาแต่แล้วยังไงก็บอกแล้วไงว่าคนดวงตกทุกอย่างที่กำลังจ้องจะเอาคืนก็ไม่สนว่าเธอจะลืมหรือว่าหลับก็มันจะมาแก้แค้น

“ สัพเพสัตตา “ แก้วเธอแผ่เมตตาในใจให้กับผู้หญิงคนนั้น แต่อยู่ๆเธอก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งหัวฟูๆ ตัวผอมๆใส่เสื้อคอกระเช่า ผ้าถุงลายดอกไม้ดูแล้วสกปรก หน้าตาของเธอเต็มไปด้วสีดำอย่างกับคนไม่อาบน้ำ แต่ว่าปากของเธอกับมีอะไรแดงๆไหลออกมาดูแล้วน่ากลัวเป็นอย่างมาก พร้อมกับกลิ่นที่เหม็นเน่าอย่างกับหมาตายโชยเข้ามาเตะจะมูกของเธอทำให้อ้วกแทบพุ่ง แก้วตกใจมากแต่ด้วยความที่เธอต้องมีสติตามที่หลวงตาบอกไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ห้ามลืมตา

“ ฮ่าๆฮ่าๆ อีแก้วมึงคึดว่าบวชแล้วสิหลุดพ้นติ ฮ่าๆฮ่าๆ บ่มีทาง กูบ่ยกโทษให้มึง ฮ่าๆฮ่าๆกูสินำจองล้างจองผานมึง ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ กูสิฆ่ามึง “ หญิงสาวที่ค่อยเดินเข้ามาหาเธอในนิมิตร พร้อมกับแสยะยิ้มอย่างน่ากลัวก่อนจะพุ่งเข้าหาเธอจนหน้าแทบชนกันแล้วบอกว่าจะฆ่าเธอ แก้วที่เห็นหน้าของหญิงสาวใกล้ๆแบบนั้นเธอสติของเธอก็หลุดจนกรีดร้องออกมา

“ กรี๊สสสสสสสส “ แก้วกรีดร้องออกมาสุดเสียงด้วยความตกใจ เฟยที่นั่งสมาธิอยู่ข้างๆที่ระวังภัยให้เธออยู่แล้วเขาก็รีบพุ่งเข้าชาตร์หญิงสาวทันทีด้วยความเป็นห่วง

“ แก้วๆ แก้วๆ “ เฟยเขย่าตัวหญิงสาวด้วยท่าทางตกใจ แก้วเธอลืมตาขึ้นมาเมื่อเห็นว่าเป็นเฟยเธอก็โผล่เข้ากอดชายหนุ่มทันทีด้วยความรู้สึกตกใจทำให้เธอลืมตัวเผลอกอดเฟย ชายหนุ่มไม่ได้ว่าอะไรแถมยังลูบหลังเพื่อปลอบประโลมหญิงสาวให้ผ่อนคลาย หลวงตาเห็นแบบนั้นท่านรู้ได้ทันว่าเจ้ากรรมนายเวรที่รอซ้ำอยู่แล้วพอเห็นว่าดวงตกคอขาดก็เลยรีบเข้ามาทวงแค้นเธอทันที

“ เฟย เฟย แก้วกลัว แก้วกลัว ฮือ…..ฮือ……อึก อึก อึก “ แก้วโผล่เข้ากอดเฟยไว้แน่นพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความตกใจ เฟยกอดร่างบางพร้อมกับปลอบใจหญิงสาว

“ ไม่เป็นไรแก้ว ไม่เป็นไรผมอยู่นี้แล้ว ผมอยู่นี้แล้ว “ เฟยเอามือลูบหลังหญิงสาวพร้อมกับพูดปลอบโยนด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นแก้วเมื่อได้ฟังแบบนั้นเธอก็ค่อยๆผ่อนคลายลง หลวงตาเห็นแบบนั้นท่านก็อดเป็นห่วงหญิงสาวไม่ได้เพราะเคราะห์กรรมหนักหนานัก

“ ไม่เป็นไรนะโยม โยมต้องตั้งสติแล้วก็อุทิศบุญให้เขา แล้วทุกอย่างจะดีเอง “ หลวงตาพูดออกมาด้วยความเป็นห่วงเพราะเคราะห์กรรมของเธอในครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก แก้วพอได้สติขึ้นมาเธอก็ผละออกจากออ้มกอดของชายหนุ่มก่อนจะหันมาหาหลวงตา แก้วเธอเอามือปลาดน้ำตาแล้วพนมมือขึ้นพร้อมกับถามหลวงตาออกมาด้วยความรู้สึกหวาดกลัวกับสิ่งเธอเพิ่งพบเจอ

“ หลวงตา ที่หนูเห็นมันคืออะไรเหรอคะ อึก อึก อึก “ แก้วถามหลวงตาออกมาทั้งน้ำตาเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า สิ่งที่เธอไม่เคยเชื่อมาตลอดจะมีจริง เรื่องผี เรื่องลี้ลับอะไรแบบนี้บอกเลยว่าคนรุ่นใหม่เดี๋ยวนี้ไม่เชื่อเรื่อง บาป บุญ คุณ โทษ หนึ่งในนั้นมีแก้วอยู่ด้วยเธอไม่เคยเชื่อแล้วก็ไม่เคยคิดว่าวันนี้จะต้องมาบวชอีกด้วย หลวงตาทำหน้าเหมือนคนคิดหนักก่อนจะมองผ่านทางด้านหลังเธอที่เป็นป่าไผ่ติดกับแม่น้ำชีพร้อมกับพูดออกมา

“ เจ้ากรรมนายเวรนะโยม เขาแค่มาทวงสิ่งที่โยมเคยติดค้างเขาไว้แค่นั้น ตั้งสตินะโยมไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นนับจากวินาทีนี้เป็นต้นไป ไม่ว่าโยมจะเจอหรือว่าเห็นอะไร ไม่ว่าเคราะห์กรรมนั้นจะหนักหนาแค่ไหนโยมต้องนิ่งและก็มีสติ “ หลวงตาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงใจดีแต่สายตาของท่านกับดูเป็นกังวลเหมือนกับว่ากำลังเป็นห่วงอะไรบางอย่างอยู่ แต่ท่านไม่พูดออกมา แก้วเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอรู้ได้ทันทีว่าเรื่องที่เกิดกับเธอคงไม่ได้จบแค่นี้แน่ เฟยเมื่อเห็นสีหน้าของหญิงสาวที่ดูเป็นกังวลเขาก็ยื่นมือไปกุมที่มือของเธอ แก้วเมื่อเธอโดนมืออุ่นมาสัมผัสที่มือของเธอแก้วก็หันไปมองชายหนุ่ม เฟยก็เลยยิ้มและก็กำมือเธอแน่นๆด้วยความห่วงใย

“ เกิด10ชาติ ก็ไม่ได้เจอแบบนี้หรอกนะโยม เฮอะๆ เฮอะๆ “ หลวงตาพูดขึ้นมาลอยๆก่อนจะหัวเราะแล้วเดินออกมาจากโบสถ์ไปปล่อยให้แก้วกับเฟยมองตามท่านไปด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจ