การถ่ายละครของเรยาผ่านไปจนวันนี้เป็นซีนสุดท้ายก่อนจะปิดกล้อง
ไม่รู้ยัยลินลี่เป็นอะไร ตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมาคอยแต่จะแกล้งโน่นแกล้งนี่เธอตลอดเวลาจนเรยารู้สึกรำคาญยัยนางเอกจอมแอ๊บนี่เหลือเกิน
ตอนเย็นจะมีงานเลี้ยงปิดกล้องละครซึ่งดาราที่ร่วมแสดงต้องเข้าร่วมงานนี้โดยเฉพาะตัวเด่นๆของเรื่อง
เวลาห้าทุ่ม เรยากับมินนี่กำลังสนุกกับเสียงเพลงที่พากันบรรเลงขึ้นมาในงานเลี้ยงกำลังนั่งจับไมล์ร้องเพลงอย่างสนุกสนาน จนเรยาขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
หญิงสาวเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอเข้ากับแม่ดาราสาวแสนสวยจอมแอ๊บขวางทางเอาไว้
“ถอยไปฉันจะเข้าไปในงาน”
เรยาบอกออกไป
“ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอแปปนึง”
ลินลี่บอกออกไป
“มีเรื่องอะไรก็ว่ามา อย่าช้าละเพราะเวลาของฉันเป็นเงินเป็นทอง”
เรยาบอกออกไปกวนๆก่อนจะยืนกอดอกอย่างเป็นต่อ
“เธอรู้จักกับคุณเอริก เนลสัน รึเปล่า”
ลินลี่ถามในสิ่งที่ค้างคาใจมานาน
“เอริก ไหน ฉันไม่เคยรู้จักชื่อนี้หรอกยะ มีแต่เรื่องนี้ใช่ไหม งั้นถอยไป”
เรยาบอกพลางทำท่าจะเดินหนีเข้างาน
“เธอแน่ใจนะว่าไม่รู้จัก....เขาเป็นแฟนฉันเองแหละ ถ้าอนาคตเธอรู้จักเขาฉันหวังว่าเธอจะไม่มายุ่งกับผู้ชายของฉันหรอกนะ”
ลินลี่หยั่งเชิงออกมาเมื่อแน่ใจแล้วว่าเรยาอาจไม่รู้จักจริงๆ เธอก็พูดออกไปว่าชายหนุ่มเป็นแฟนเธอเผื่อมีเรื่องผิดพลาดขึ้นมา เพราะเธอรู้ว่าเรยาเป็นคนช่างเลือกคงไม่สนใจถ้าผู้ชายคนนั้นมีเจ้าของแล้ว
“ย่ะ ฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร แต่ถ้าผู้ชายของเธอมาสนใจฉันก็ไม่รู้ด้วยนะ”
เรยาพูดแค่นั้นก่อนจะเดินกลับเข้างานปล่อยให้ลินลี่ยืนกำมืออยู่คนเดียวอย่างแสบทรวง
จากนั้นนางเอกสาวก็ขอตัวกลับก่อนบอกว่ารู้สึกไม่ค่อยสบาย
“อ๊ะ แรงกว่านี้สิเคน กระแทกลงมาอีก อะ อะ อ๊า อ๊ะ”
เสียงของลินลี่ดังออกมาตลอดเวลาการกระแทกของชายหนุ่ม
“อู้ว ร้อนแรงจริงๆลินลี่ วันนี้ไปโดนอะไรสะกิดติ่งมาละ หืม ถึงได้มาลงกับฉันถึงขนาดนี้ อู้ว”
เสียงเคนดาราหนุ่มรุ่นน้องบอกออกมาพร้อมกับกระแทกกายสวนกลับมาด้วยแรงทั้งหมดที่มี
“พับๆๆๆๆๆๆๆ ตับๆๆๆๆๆๆๆ”
ลินลี่ที่นอนคลานเข่าอยู่ขยับสะโพกสวนการกระแทกของชายหนุ่มอย่างหนักหน่วงให้สมกับที่เธออยากระบายอารมณ์
ตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอแทบจะคิดถึงเอริกทุกครั้งที่มีดุ้นร้อนกระแทกเข้าใส่กายสาว แต่ก็ไม่มีใครที่สามารถทำให้เธอสุขสมได้จริงๆสักคนเมื่อในใจมันเรียกร้องหาแต่เอริก
“แรงกว่านี้ฉันต้องการแรงกว่านี้ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อะเอริก แรงอีกนิดคะเอริก อู้ว อื้อ”
เธอร้องเรียกชื่อชายหนุ่มอีกคนออกมาก่อนที่จะไปถึงฝั่งฝัน
เคนที่กระแทกลงมาไม่ยั้งจนตอนนี้เกร็งกระตุกปลดปล่อยออกมาจนเต็มถุงยางอนามัยก่อนจะถอดถอนกายออกจากกลีบสาว
“บล็อก”
“ผมได้ยินคุณเรียกชื่อนี้หลายครั้งแล้ว มันเป็นใครครับ"
เคนถามออกมาเพราะช่วงหลังๆที่มีอะไรกันลินลี่เรียกชื่อนี้ออกมาตลอด
“อย่ายุ่งน่า!”
เธอดุออกไป
“นั่นนายจะไปไหน ฉันยังไม่พอ มาต่อเดี๋ยวนี้ เอาดุ้นที่วางตรงนั้นมาด้วย ฉันอยากได้สองอันพร้อมกัน"
ลินลี่บอกออกไปพร้อมกับนอนอ้าขารอชายหนุ่มที่พึ่งจะเสร็จสมไปเมื่อกี้ ร่องกลางกายที่บัดนี้กรวงโบ๋เพราะโดนกระแทกไปทั้งหมดสามยกจนตอนนี้กำลังจะเริ่มยกที่สี่แล้ว
“เลียให้ฉันก่อนนะ ตอนนี้น้ำแห้งไปหมดแล้ว”
เธอบอกออกไปก่อนที่ร่างสูงสมส่วนของชายหนุ่มอีกคนจะก้าวเข้ามาตรงกลางระหว่างขาเรียวสวย
เขารีบก้มไปหาร่องเสียวกลางกายสาวทันที
ลินลี่เป็นผู้หญิงที่เซ็กส์จัดมากถึงมากที่สุด เวลาเขามีอะไรกันเธอไม่เคยหยุดที่สามหรือสี่ยก เธอชอบใช้อุปกรณ์ช่วยเสียวต่างๆไม่รู้ไปสรรหามาจากไหน เขากับเธอเริ่มความสัมพันธ์กันตั้งแต่ที่ชายหนุ่มเข้าวงการมาใหม่ๆ ทีแรกเขาเห็นเธอเป็นนางเอกที่สวยนิสัยดีน่าคบเลยลองจีบๆดู จนกระทั่งมีอะไรกันอย่างลับๆทำให้ดาราหนุ่มรู้ถึงรสนิยมทางเพศของนางเอกสาว จากที่คิดว่าจะจริงจังเขาเลยแค่ต้องการปลดปล่อยอารมณ์ใคร่กับเธอเท่านั้น เพราะเขารู้ดีว่าลินลี่ไม่ได้มีเขาแค่คนเดียวเธอยังมีหนุ่มๆในสต็อกอีกหลายคน
ด้วยความต้องการอันร้อนแรงและไม่มีที่สิ้นสุดของนางเอกสาว บางครั้งเขาถึงกับหลับคาอกหล่อนเพราะทนไม่ไหวกับความง่วงและบทรักที่แสนยาวนาน แต่หล่อนยังคงขยับโยกย้ายด้วยตนเองครั้งแล้วครั้งเล่า จนบางครั้งชายหนุ่มตื่นขึ้นมาพร้อมกับน้องชายที่ปวดบวมเพราะแรงรักของเธอ แต่หญิงสาวกลับไปทำงานได้อย่างน่าตาเฉย
และคงเพราะรสรักที่เธอมอบให้จึงทำให้เขาไม่ยอมตัดขาดจากนางเอกสาวไปไหน คอยปรนเปรอให้เธอเวลาเธอต้องการ
ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ทุกคนที่มาร่วมงานปิดกล้องต่างแยกย้ายกันกลับบ้านนอน
“เรยา พี่กลับก่อนนะขับรถดีๆละ แกมีเวลาพักอีกสามวันนะก่อนจะมีงานลากยาวไปจนถึงสิ้นเดือน ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยละ ช่วงนี้พี่ยุ่งๆว่าจะกลับต่างจังหวัดด้วยคงไม่ได้แวะเข้าไปหานะ เจอกันอีกทีวันทำงานเลย”
มินนี่ร่ายยาวออกมาก่อนจะขึ้นรถขับออกไปทันที
“ค่า”
เรยาตอบรับก่อนจะเกินไปขึ้นรถของตนเองที่จอดไว้ เธอควานหากุญแจอยู่นานก่อนจะดึงออกมาจากกระเป๋า
ขณะที่เธอกำลังเอื้อมมือไขกุญแจรถกลับมีมือของใครบางคนเข้ามาดึงกระชากร่างบางจนเธอหันหน้ามาเผชิญหน้ากับเขา
“นี่คุณ!!!”
เธอจำเขาได้ในทันที ก็ไอ้ลามกที่ลวนลามเธอในห้องอาหารนะสิ ทำไมจะจำไม่ได้
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันจะร้องตะโกนให้คนช่วยนะ! ”
เธอขู่ออกไปพลางบิดข้อมือให้พ้นจากการกอบกุมของมือใหญ่แต่ไม่เป็นผล
“ก็ลองดูสิผมจะได้จูบโชว์ให้ทุกคนดู ดูสิว่าใครจะเป็นฝ่ายเสียหาย”
เขาพูดออกมาพลางขยับเข้ามาจนชิดตัวเธอ
“คะคุณต้องการอะไร ถึงทำแบบนี้ หรือว่าเป็นพวกโรคจิตที่คอยตามฉัน”
เธอพูดสั่นๆออกมา
“คุณจะเดินขึ้นรถไปดีๆหรือให้ผมอุ้มขึ้นไป เลือกเอา”
เขาเสนอทางเลือกออกมา ซึ่งเธอแทบไม่อยากเลือกสักทาง
“คุณจะทำอะไรฉัน”
เธอถามออกมาเพราะตอนนี้รู้สึกกลัวไปหมดแล้ว
“ผมจะไม่ทำอะไรคุณถ้าคุณทำตามคำสั่งผม”
เขาบอกออกไปก่อนที่จะลากร่างบางไปทางประตูอีกฝั่ง ก่อนที่จะเปิดประตูออกแล้วยัดหญิงสาวเข้าไปด้านในแล้วปิดลงกลอนทันทีก่อนจะเดินมาฝั่งคนขับ แล้วขับรถออกไปยังจุดหมายปลายทาง นั่นก็คือคอนโดสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาของเขา