ช่วงสายของวันต่อมา เอลล่าตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวอย่างรุนแรง เธอค่อยๆปรือตามองไปรอบๆห้องที่ไม่คุ้นตา ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่รูปถ่ายบนหัวเตียง
“อื้อ นี่ห้องใคร โอ๊ย ปวดหัวจัง เอ๊ะ นั่นมันรูป...ไอ้หมอหื่นนี่ อ๊ะ โอ๊ย! อื้อออออ”
เมื่อสติเริ่มกลับมาร่างบางจึงค่อยๆขยับตัวเพื่อที่จะลุกนั่งมองห้องที่เธอนอนอยู่อีกครั้ง แต่เธอกลับรู้สึกเจ็บระบมไปทั่วร่างโดยเฉพาะกลางกายสาว ทำเอาหญิงสาวนั้นแทบทรุดลงไปนอนท่าเดิม ก่อนที่ความทรงจำของเมื่อคืนจะค่อยๆหลั่งไหลเข้ามา แต่ก็แค่บางส่วนเท่านั้น
“โอ๊ย ยัยเอล แกไม่น่าดื่มเข้าไปเยอะเลย โอ๊ย ตายแล้ว ทีนี้จะทำยังไงดีล่ะ โอ๊ย!!!”
เอลล่านั่งหัวเสียอยู่บนที่นอนกว้างอยู่พักใหญ่ๆก่อนจะหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาเจ้าของห้องอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบเธอจึงค่อยๆพยุงตัวลงจากเตียงแล้วเดินตรงไปยังประตูที่น่าจะเป็นห้องน้ำ จนกระทั่งทำธุระเสร็จ เธอจึงเดินออกมาควานหาชุดที่ใส่มาเมื่อวาน แ
