“ขอแองจี้จับได้ไหม”
ดวงตาหวานฉ่ำวาวปรือปรอยจ้องมองแผงอกขาวๆล่ำๆ ที่อยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตตัวบางซึ่งถูกแหวกออกจนเกือบเห็นเม็ดทับทิมสีสวย ทั้งยังใช้น้ำเสียงยานคางกว่าปกติ เพราะฤทธิ์ของไวน์แดงเริ่มเล่นงานคนที่ไม่ค่อยได้ดื่มเครื่องดื่มจำพวกนี้สักเท่าไหร่
“ได้สิ พี่ให้แองจี้จับได้คนเดียวเท่านั้น”
น้ำเสียงแหบพร่าเชิญชวนให้มือนุ่มนิ่มมาสัมผัสลูบไล้ร่างกายของเขา ยิ่งมองเห็นแววตาชื่นชมเขาจึงแอบปลดกระดุมลงอีกสัก2เม็ด เพื่ออำนวยความสะดวกให้เธอมาลูบไล้เขาได้เต็มที่
เมื่อได้รับอนุญาตจากเจ้าของร่างกายกำยำสูงใหญ่ แองจี้ก็พาร่างโอนเอนปีนขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง เห็นทีว่าไวน์แดงขวดนั้นคงจะเป็นน้ำเรียกความกล้า ทำให้เธอกลายเป็นคนฮึกเหิมขึ้นแบบนี้ มือเรียวขาวผ่องวางทาบลงบนแผงอกขาวๆที่เธอหมายตาไว้ตั้งแต่ยืนรอลิฟท์โดยสารเมื่อช่วงหัวค่ำ
“อื้ม แองจี้ซนจริงๆ”
ชายหนุ่มถึงกับร้องครางออกมาเสียงเบา เมื่อคนตัวเล็กที
