เมื่อหมอริสาขับรถออกไปแล้ว แองจี้จึงรีบไปเคาะกระจกรถยนตร์ของหมอชานนท์เพื่อให้เขาปลดล็อคประตูรถให้ เธอจะได้ขับรถพาเขาไปส่งโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน
“พี่นนท์แม่มดใจร้ายไปแล้วค่ะ เปิดประตูรถให้แองจี้จะได้ไปโรงพยาบาลกันนะคะ”
เสียงหวานที่คุ้นเคยดังขึ้น ชานนท์จึงรีบเงยหน้าขึ้นมองให้ชัดๆว่าใช่คนที่เขารอคอยหรือไม่ เมื่อเห็นว่าใช่แน่แล้วจึงปลดล็อคประตูรถยนตร์ทันที
คลิ๊ก!!
เมื่อเสียงปลดล็อคประตูรถดังขึ้น แองจี้จึงรีบเปิดประตูเพื่อเข้าไปนั่งตรงที่นั่งข้างคนขับ ทว่าเมื่อเห็นอาการตัวเกร็งทั้งยังมีอาการสั่นเทาของชานนท์ เธอจึงรีบลงจากรถไปเพื่อเปิดประตูฝั่งคนขับ เพราะเวลานี้เธอจำเป็นต้องขับรถแทนเขานั่นเอง
“พี่นนท์ลงมานั่งเบาะหลังค่ะแองจี้จะขับรถเอง ระหว่างทางไปโรงพยาบาลหากทนไม่ไหว ถ้าพี่จะปลดกางเกงหรือทำอะไรด้วยตนเอง เพื่อให้บรรเทาอาการจากฤทธิ์ยาก็ทำได้เต็มที่เลยนะคะไม่ต้องเกรงใจ เวลานี้การเอาชีวิตให้ร
