7
เผลอใจ (1)
PHURI'S PART :
"ดื่มไหม" ผมวางแก้วไวน์ราคาแพงลงบนโต๊ะตรงหน้าของพู่กันก่อนจะนั่งลงที่โซฟาข้างๆเธอ
"ก็ดีเหมือนกันค่ะ" เธอเอ่ยด้วยรอยยิ้มแต่ผมรู้ว่าในใจเธอกำลังสับสน
ตอนนี้ผมพาเธอมาที่คอนโดของผมซึ่งหลังจากที่ผมจูบเธอบนรถเมื่อครู่นี้ผมก็เอ่ยปากชวนเธอมาที่ห้อง
เพื่อที่จะทำเรื่องแบบนั้น...
เธอตกใจและชะงักไปเล็กน้อยเมื่อผมเอ่ยคำนั้นออกไปเพราะผมรู้ว่าเธอเองก็เข้าใจในความหมายกับสิ่งที่ผมจะสื่อ
และที่สำคัญเธอก็ตอบตกลง...
ผมไม่ได้มองว่าเธอใจง่ายหรืออะไรเลยแต่ผมกลับชอบ เสียงเล็กๆของเธอที่ตอบผมพร้อมด้วยใบหน้าหวานที่กำลังแดงซ่านด้วยความเขินอาย เธอพยายามเงยหน้าเผชิญหน้ากับผมและตอบกลับด้วยเสียงที่พยายามเป็นปกติแต่ผมก็ดูออกว่าเธอกำลังกลัวผมอยู่
ผมชอบความกล้าหาญของเธอ ไม่รู้สิ...ถ้าเป็นคนอื่นผมอาจจะมองว่าง่ายแต่พอเป็นเธอผมกลับรู้สึกพอใจ เพราะในตอนนี้ผมต้องการเธอ
เธอเท่านั้น...
มือเล
