หมอขา...น่ารักจัง

6

หลังอาหารมื้อเย็นจบลง นายขจรพูดด้วยน้ำเสียงคล้ายกับสั่งการว่า อีกสามวันจะมารับข้าวหอมไปอยู่ด้วยแล้ว ขอให้เตรียมเสื้อผ้า เตรียมตัวเอาไว้ให้ดี คนทั้งสามคนนั่งนิ่งอย่างตกตะลึง เป็นข้าวหอมที่ตอบรับเบาๆแล้วเปลี่ยนเรื่องคุยในทันที เธอคิดเสมอว่าหัวเราะทีหลังดังกว่าเสมอ เธอทำลงไปแล้ว และไม่เสียใจสักนิด

ร่างบอบบางเปลือยเปล่าอยู่หน้ากระจก รอยรักจากปากเค้าติดตราทั่วร่างกาย หน้าอก หน้าท้อง และ ขาอ่อน ก็ยังไม่เว้น เค้าจูบเธอทั่วร่างกายครบทุกตารางนิ้ว "พี่คะ หนูคิดถึงพี่" เธอบอกเบาๆหน้ากระจกเพียงลำพัง

กฤษณ์สั่งเหล้ามากินอย่างอารมณ์เสีย เค้ามารอเธอแต่หัววันที่คลับแห่งนี้ แม่ตัวดี ถ้ามานะจะจับฟาดก้นให้เข็ด อยากได้เค้าแล้วมาทิ้งเค้าแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน ได้แล้วต้องรับผิดชอบ คุณหมอวัย35ทำตัวเกเรอย่างที่สุด ก่อนจะยกเหล้าขึ้นดื่มอย่างโมโหอย่างมาก

เค้าขอดูกล้องหน้าฟร้อนในวันที่เธอเอากุญแจมาคืน ท่าทางอ่อนเพลีย แถมยังเดินไม่ตรงคงเป็นเพราะเค้าแน่ๆ ยังดีที่หาเสื้อเค้ามาสวมทับชุดนั้นอีกที ถ้าใส่แบบนั้นขึ้นแท้กซี่เป็นความผิดอีกข้อที่ต้องถูกลงโทษ แต่เค้าจะไปหาเธอเจอได้ยังไง หนึ่งวันมาแล้วที่ไม่เจอ คุณหมอถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดเหลือเกิน

พยาบาลสาวหน้าห้องเข้าหน้าอาจารย์หมอไม่ติดเลย ไม่รู้เค้าไปหงุดหงิดมาจากไหน สายตาว่างเปล่าที่มองมาคือบอกให้รู้ว่า อาจารย์หมอกำลังอยู่ในโหมดอารมณ์เสียห้ามกวนใจ พยาบาลที่รับส่งเวรกันต่างพากันสงสัยถึงความเป็นไปของอาจารย์หมอที่เปลี่ยนแปลงมา สองวันมาแล้ว

หญิงสาวเดินเข้ามาในโรงพยาบาลเอกชนชืรอดังยามค่ำ เธอจะมาขอใบรับรองแพทย์ ตรวจภายในไปแสดงให้คนที่บ้านดู ว่าเธอไม่มีพรหมจรรย์เหลืออยู่แล้ว ตัวเธอยังจะมีค่าสิบล้านอยู่ไหม เสียงหวานใสเอ่ยด้วยความอายว่าจะมาขอใบรับรองแพทย์ พยาบาลสาวถามประวัติเล็กน้อย ก่อนจะทำระเบียนประวัติ เอาใบรับรองแพทย์ไปทำอะไรคะ สมัครงาน หรือ ทำใบขับขี่ คนไข้ไม่ตอบยิ้มอย่างเดียว ได้แต่บอกสั้นๆว่าจะคุยกับแพทย์เอง

พยาบาลสาวรีบทำเวชระเบียน ก่อนจะวางลงตรงหน้าอาจารย์หมออย่างเกรงใจ วันนี้หมอกฤษณ์ตรวจโรคทั่วไป แแค่ใบรับรองแพทย์คงไม่มีปัญหาอะไร พยาบาลสาวบอกเสียงสั่นถึงคนไข้รายสุดท้าย คุณหมอเปิดแฟ้มดู รายใหม่หรอ ก่อนจะเชิญให้เข้ามา

มาสก์ปิดปากปิดหน้าคุณหมอเกือบครึ่ง เธอสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาว กับ กางเกงผ้าขายาว ผมมัดรวบธรรมดา แต่งหน้าบางๆแตกต่างจากวันนั้น คุณหมอตกใจกับคนไข้ที่เดินเข้ามา แล้วปรับน้ำเสียงก่อนจะทักทาย

"ดิฉันมาขอใบรับรองแพทย์ค่ะ" คนไข้บอกความต้องการ คุณหมอพยักหน้า รับรู้

"จะใช้ทำอะไรครับ สมัครงาน ทำใบขับขี่ หรือ เรียนต่อ " เค้าถามออกไปกว้าง

"แต่งงานค่ะ" สามคำสั้นๆออกจากปากเธอทำให้เค้าควันออกหู วางปากกาลงบนโต้ะ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก

"คุณ ข้าวหอม อายุ22ปี จะแต่งงาน มาขอใบรับรองแพทย์เพื่อ" เค้าเน้นเสียง เธอบอกเสียงกระซิบเบาๆ กลัวพยาบาลจะได้ยิน

"เจ้าบ่าวของดิฉันต้องการพรหมจรรย์ค่ะ แต่ดิฉันไม่มี จึงมาขอให้คุณหมอตรวจแล้วส่งใบรับรองแพทย์ว่า ดิฉันผ่านการมีเพศสัมพันธ์มาแล้ว"

เธอตอบยาวเหยียดด้วยความอาย พยาบาลสาวยิ้มออกมา คุณหมอกระแอมเสียงก่อนจะขอน้ำพยาบาลดื่มแก้กระหาย ประตูห้องปิดลง เค้ากดออกไปที่โต้ะพยาบาล ขอความส่วนตัวสิบนาที ก่อนจะล็อกประตูห้องทันที

"คุณข้าวหอม ต้องตรวจภายในนะครับ หมอถึงจะระบุแบบนั้นได้"

เค้าบอกออกมาอย่างชัดเจน คนไข้พยักหน้ารับ

"ตรวจที่นี่หรอคะ" เธอถามออกมา ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้น แล้วขึ้นไปนอนบนเตียง คุณหมอรั้งคนไข้เอาไว้ ก่อนจะถอนหายใจออกมา แล้วหลับตานิ่ง เธอไม่อยากแต่ง เลยไปเสียซิงให้เค้า เพื่อจะมาตรวจภายในแล้วไปยืนยันกับเจ้าบ่าว แม่คุณเอ้ย ทำไมถึงได้ร้ายขนาดนี้ ความผิดที่มีกี่ข้อกี่กระทง

"พี่ว่า ข้าวหอมต้องไปตรวจที่อื่นแล้ว" พูดจบเค้าก็เปิดผ้าออก ก่อนจะมองเธอด้วยสายตาดุดัน ข้าวหอมอ้าปากค้างทันที ตายแน่ๆข้าวหอม

สายตาดุดันที่มองมาทำให้เธอตัวเล็กลงก่อนจะยืดตัวขึ้นข่มความกลัว

"รบกวนคุณหมอช่วยตรวจด้วยค่ะ ดิฉันรีบ"

เธอทำใจกล้าก่อนจะทำเนียนไม่รู้จักเค้า ชายหนุ่มยิ่งโมโหขึ้นหนักกว่าเดิม

"ไม่เจอกันสองวัน ลืมผัวไปแล้ว" เค้าตอบขึ้นมาลอยๆ ก่อนจะปิดคอมพิวเตอร์แล้วล้อกกุญแจโต้ะ แล้วยืนขึ้นหยิบใบเวชระเบียนของคนไข้ขึ้นมา แล้วดึงมือเธอขึ้น

"ไปคุยกันดีๆหรือจะให้อุ้มออกไปเลือกเอา"

เค้าเอ่ยเสียงเรียบ เธอสะบัดแขนออกก่อนจะสะพายกระเป๋าแล้วเดินออกไป โดยมีเค้าตามตัวเธอไปติดๆ ข้าวหอมยืนฟังเค้าพูดกับพยาบาลหน้าห้องแล้วก็หน้าร้อนผ่าวอีกรอบ

"แฟนหมอ มาง้อหมอเอง เวชระเบียนนี่ขอนะ ค่าบริการพรุ่งนี้จะมาจัดการให้"

พูดจบเค้าก็โอบเอวเธอเดินออกมา พยาบาลอ้าปากค้างทันที อาจารย์กฤษณ์ มีซีนหวาน แถมแฟนเด็กมาก 22เอง เสียงซุบซิบตามหลังกันระงม ข้าวหอมอายแทบแทรกแผ่นดิน เธอทำไมถึงซวยขนาดนี้ รพ.มีเป็นร้อยเป็นพัน แจ้กพ้อตแตกจริงๆ เค้าเดินนำเธอมาที่ลานจอดรถ ก่อนจะยัดเธอลงไป

"หนูเอารถมา" เธอบอกเค้า ชายหนุ่มส่ายหน้า

"พี่ไปส่ง" เค้าตัดสินใจแล้ว ข้าวหอมนั่งนิ่งๆแทบลืมหายใจ เธอกลัวเค้าเหลือเกิน เสียงเค้าคุยโทรศัพท์สั่งอาหารดิลิเวอรี่ ก่อนจะบอกที่อยู่ เธอถอนหายใจ พาไปคอนโดหรอ เธอตาโตทันที

"คิดเอาไว้นะ ว่ามีความผิดอะไรบ้าง" คนขับรถพูดเสียบเรียบเฉย เธอกัดปากตัวเองข่มความกลัว เค้าชำเลืองมอง "อย่ากัดปาก อยากโดนจูบหรือไง" เค้าดุเธอออกมา ข้าวหอมปิดปากตัวเองทันที

คนขับรถยิ้มออกมา น่ารักขนาดนี้ใครจะอดใจไหว รถติดไฟแดงตอนกลางคืน เค้ามองดูเวลาก่อนจะเอี้ยวตัวไป กดปากตัวเองลงกับปากเธอจูบเบาๆอย่างคิดถึง มือหนาจับมือเธอเอาไว้แน่น

"คิดถึงจะแย่แล้วรู้มั้ย" เค้าบอกกับเธอ ข้าวหอมมองมือตัวเองที่อยู่ในมือเค้าแล้วยิ้มออกมา หนูก็คิดถึงพี่ เธอบอกกับตัวเองในใจ

รถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอด เค้าจูงมือเธอเดินขึ้นไปบนห้องทันที ลิฟต์ปิดสนิท เธอก็ถูกรวบตัวเข้าไปกอดแน่น

"อย่าทำแบบนี้" เค้าบอกเพียงเท่านี้ น้ำตาเธอก็ไหลออกมาเป็นทาง

ทิชชูกองใหญ่วางข้างๆตัวคนตัวเล็ก เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นเล่าทุกสิ่งทุกอย่างให้เค้าฟังจนหมดสิ้น ชายหนุ่มนั่งฟังนิ่งๆแล้วกอดเธอเอาไว้แนบอก

"พี่โกรธมาก โมโหมาก ข้าวจะมาทำแบบนี้กับพี่ไม่ได้"

เค้าบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เธอมีเหตุผลบ้าๆมารองรับการกระทำ แต่เธอเป็นของเค้า ทั้งตัวของเธอเป็นของเค้า และอีกไม่นาน หัวใจของเธอจะต้องเป็นของเค้า คุณหมอบอกออกมาด้วยความมั่นใจ

"เลิกยุ่งกับมัน พี่จะจัดการเอง" เค้าบอกกับคนตัวเล็ก แล้วดึงเธอมานั่งบนตัก

"พี่จะจัดการเอง ไม่ต้องห่วง" เค้าบอกกับเธออีกครั้ง ก่อนจะหอมแก้มเธอเบาๆ

"อยู่กับพี่ เป็นของพี่ แค่นี้ ที่เหลือ เอาไว้พี่จะจัดการเอง" ข้าวหอมส่ายหน้า เค้าจะมาใช้หนี้ให้พ่อแม่เธอหรอ ฝันไปเถอะ เงินสิบล้านไม่ใช่น้อยๆ เธออยากอยู่กับเค้า อยากเป็นของเค้า แต่ในฐานะอะไร เธอไม่รู้เลย

ข้าวหอมดันตัวออกจากตัวเค้า "ดึกแล้ว หนูต้องกลับบ้าน" เธอบอกเค้าหลังคุยกันเสร็จ ชายหนุ่มพยักหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนตัวเอง แล้ว หยิบกุญแจห้องส่งให้

"เอาไว้ เผื่อมาวันหลัง " เค้าบอกก่อนจะหย่อนกุญแจใส่กระเป๋าสะพายให้เธอ แล้วแบมือขอกุญแจรถเธอ

ข้าวหอมสตาร์ทรถสปอร์ตของเค้า ก่อนจะขับออกมาจากคอนโดด้วยความกังวล คนบ้าอะไรให้รถกันง่ายๆ เธอบ่นออกมาขณะที่ขับรถเค้ากลับบ้าน อย่างระมัดระวัง ชายหนุ่มแวะบอกนิติบุคคลว่าให้ดูแลเธอด้วยเวลาที่เข้าออกที่นี่ สาวๆตาค้างอย่างตกตะลึง แฟนหมอหรอ

เธอโทรหาเค้าทันทีที่กลับถึงบ้าน พ่อกับแม่นอนแล้ว พรุ่งนี้คงมีคำถามเรื่องรถคันนี้ เธอจะตอบคำถามอย่างที่เค้าบอก

"แฟนหนู ชื่อ นพ.กฤษณ์ ธนาวิทย์ อายุ 35ปี โสด หล่อ และรวยมาก" เสียงเค้าบอกกับเธอก่อนจะถ่ายรูปเธอคู่กับเค้าเอาไว้

"กว่าจะถึงพรุ่งนี้ พี่คงคิดถึงข้าวน่าดู เอาไว้ดูก่อนนอนนะจ้ะ" เค้าอ้อนเธออีกแล้ว ข้าวหอมจะทนไหวได้ยังไง