เธอไม่รู้ว่าเธอผิดตรงไหน ผิดอะไร แต่พี่หมอเป็นคนมีเหตุผล ไม่มีทางที่เค้าจะโกรธโดยไม่มีเหตุผล ผ้าม่านในห้องนอนปิดทึบ แสงไฟในห้องแต่งตัวส่องเข้ามา เธอลุกขึ้นนำผ้าเช็ดตัวผืนเล็กไปซับน้ำที่แผ่นหลังของเค้า แล้วสอดแขนตัวเองโอบกอดเค้าเอาไว้
"พี่หมอเป็นอะไรคะ โกรธอะไรหนู"
เธอถามออกไปตรงๆ เค้าขยับตัวออก แล้วแต่งตัวต่อทันที ข้าวหอมยืนมองเค้าแต่งตัว เธอกำลังน้อยใจสุดขีด น้ำตาเตรียมจะไหลออกมาแล้ว เค้าเงยหน้าขึ้นมา แล้วสบตากับเธอ
ปากของเค้าประกบปากบางของตัวเธอเเผ่วเบา แล้วสอดลิ้นเข้าไปดูดลิ้นชิมความหวาน เธอกอดเอวเค้าเอาไว้ แล้วมองหน้าเค้า ชายหนุ่มยืนอาบน้ำในห้องน้ำแล้วคิดทบทวน เธอทำเพื่อเค้าทุกอย่าง อาหารทุกมื้อ บ้านอันแสนอบอุ่น และความรักที่เธอมีให้กับเค้า ทำให้เค้าหายโกรธทันที
แม่ตัวดีเค้าคิดในใจ สุดท้ายแล้ว ผู้หญิงคนนี้ทำให้เค้าแพ้ราบคาบ เค้ายอมทุกอย่างแล้ว แขนแข็งแรงตวัดอุ้มเธอขึ้นมาแล้วเดินตร
