"หนูผึ้ง"
คุณลุงหมอเรียกตอนที่เธอเดินออกมาจากห้องผู้ป่วย ในมือถือกล่องขนมเค้ก กับเงินสดจำนวนหนึ่งมาด้วย
"คนไข้ซื้อมาฝากหมอ แต่หมอคิดว่าหนูผึ้วน่าจะชอบ ส่วนนี้เงินไปเข้าค่ายนะ ถ้าไม่พอก็บอกหมอได้เลย"
"หนูไม่รับเงินได้ไหมคะ หนูเกรงใจ"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก หมอให้พิเศษที่หนูทำให้ลูกชายหมอโทรมาหาได้ หนูผึ้งรู้ไหม ร้อยวันพันปี พยัคฆ์ไม่เคยโทรมาหาหมอเลยนะ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกรอบสิบปีเลย" คุณลุงหมอพูดพลางยิ้มแก้มปริด้วยความดีใจ
"ขะ เขาโทรมาหาเหรอคะ?"
ยังหวั่นใจเรื่องเมื่อคืน กลัวว่าเขาจะรีบชิงบอกพ่อ
"ใช่ โทรมาถามว่าวันนี้จะกลับบ้านไหม เนี่ย เห็นไหมว่าเขาเริ่มเป็นห่วงพ่อขึ้นมาบ้างแล้ว หมอต้องขอบคุณหนูผึ้งมากเลยนะ ที่ทำให้ลูกชายของหมอนิสัยดีขึ้น"
เออ...เธอว่าเธอรู้เจตนาที่แท้จริงของพยัคฆ์นะ
ที่โทรมาถาม เพราะไม่อยากให้พ่อกลับบ้านหรือเปล่า
"คิดไม่ผิดเลยที่ให้หนูผึ้งมาช่วยกำราบเด็กคนนี้"
คุณล
